Fatih Sultan Mehmed, “Dünya Hakimiyeti” fikrini benimsemiþtir. Bunun için Tuna’nýn güneyinde ve Fýrat-Toroslar sýnýrýnýn batýsýnda, Osmanlý Devleti’ne katýlmayan hiç bir yer býrakmamak, Karadeniz ve Ege Denizi’ni birer Türk gölü yapmak, Venedik donanmasýný geçerek, deniz kuvvetlerini de kara kuvvetleri gibi dünyanýn birinci kuvveti haline getirmek ve bu iþleri tamamen bitirdikten sonra, Ýtalya’yý fethetmek istiyordu. Bu projesini bütün dünyada bilmeyen kalmamýþtý.
Fatih Memlûk devleti üzerine sefere çýkma kararý verdi. O sýrada rahatsýz idi. Üsküdar’a geçtikten sonra rahatsýzlýðý arttýðýndan birkaç gün Üsküdar’da kaldý. Atla gidemeyecek derecede dermansýz olduðundan araba ile yola çýktý. Bitkin bir halde Gebze’ye yakýn Tekir Çayýrý veya Hünkâr Çayýrý ordugâhýna indi ve 886 Rebiulevvelinin dördüncü Perþembe günü akþama yakýn (4 Mayýs 1481) elli bir yaþýnda vefat etti.
Fatih’in ölüm haberi Roma’ya ulaþýnca, Ýtalya’da toplar atýlýp, günlerce þenlikler yapýlmýþtýr. Papa, bütün Avrupa kiliselerinde üç gün çanlar çaldýrýp, þükür ayini yapýlmasýný emretmiþtir. Eðer Fatih bir müddet daha yaþasaydý belki dünya tarihinin akýþý, bugünkü coðrafyasý deðiþecekti