Gök (An) denen Akad ve yer (Ki) denen Sümer ittifaklý üretim hareketi vardý. Gök (An olan yukarý yer topraðýnýn sahibi) ile yer Ki olan (aþaðý topraðýn sahibi) gruplar bu üretim hareketi nedeniyle irade ve takdir ortaklaþmasý da yapýyorlardý. Üretim hareketi eksenli irade ve takdir ortaklaþmasýyla yapýlan tevhidin adý yer-gök olan An-Ki birleþmesi oluyordu.

Gelecekteki dinler; kendilerine aktarýlan gök anlamýndaki göðün ilahlarý, yerin kýzlarýyla bir oluyordu. Yerin oðlanlarý beðendikleri göðün kýzýyla evleniyordu. Yer ehli ile gök ehlinin buluþmasý ile þölenler kuruldu. Kazanlar kaynadý türü ifadeleri tarih bilincinden yoksun olmakla tamamen bozdular.

Þimdiki anlamýyla gökte bulunan sema ehli gibi varlýklar düþündüler. Yerin göðün oðlan ve kýzlarý buluþmasýný bambaþka hikâyelerle bezediler. Bilgiyi, bilinci, tarihi geçmiþli hafýzayý, gerçeði anlaþýlmaz yaptýlar. Gök kavramýnýn eski anlamý unutulmuþ dinlerin oluþtuðu dönemde aþaðý yukarý bugünkü anlamýyla söyleniyordu. Dinler gök kavramýný, ilki olan gerçek anlamýný bilmeden kullanacaktýlar.

Geliþen ve ileri aþamada kendi yansýmalarýný veren süreç içinde El; gök ve yer birleþmeli (Akad-Sümer) birleþmeli ortaklaþmayý reddetti. Ortaklaþan gök ve yer takdirli iradeye karþý El kendinin sahiplik irade ve takdirini ortaya koyarak var oluyordu. Bu süreçte yükselen yýldýz ortaklýk tanýmayan El izaný içinde kiþi sahipliði yapýlan efendi iradeli takdirdi. Ýlk ittifaklý ve ilk tevhidi birleþme koalisyonlarýyla yapýlan entegrasyonlardan anlaþýlmýþtýr ki; ilk tevhit anlayýþý dinlerin hafýz enstrümaný deðildir

Bu yükselen yýldýzýn yeni ve köleci deðer olmasý nedenle oluþan yýldýzlar, birçok yeni yýldýzlarýyla; yýldýzlar geçidine neden oluyordu. Yýldýzlar geçiþine göre (modaya göre) bir deðil birçok El'ler vardý. Birçok olan El’ler içinde büyüyen geliþen güç ihracý yapan Eller ortaya çýktý. Bu oligarþiydi. Monarþinin oligarþiye dönüþmesiydi.

Küçük olan büyür. Büyük olan küçülür (parçalanýr). Büyüyen El’ler ittifaký kendi arasýnda yönetim ve sömürü gücü birlik dayanýþmasý olan oligarþiydi. Oligarþinin ortaya çýkmasý; totemiler ittifaklý ilahlar tevhidi gibiydi. Ýlahlar tevhidi olan büyüme üretim hareketi iliþkisiydi.

Oligarþi ittifaký; parçalanan ilahi ittifaklarýn El tandansý içinde büyüyen karakter yapýlarýydý. El birliði içinde kotarýlan sömürü ittifakýydý. Benzerlik totemi meslekli parça yapýlarýn ittifaklarla büyümesi gibi El paylaþýmlý parça yapýlarýn da oligarþi ittifaký içinde büyümesiydi. Ön ittifaklar büyümesi fatalist izanlý El düzeyinde paylaþtýran zihniyetle parçalandý.

Oligarþi de yeryüzü olan âlemin efendisi; cihan padiþahý imparatorlar salýnýmý içinde tevhitti. Bu tevhit milleti imparatorluklar üzerinde ulus devletlere parçalandý. Cihan devleti olan tevhit, ulus devletler üzerinde evrenin efendisine biat olan sürece parçalanýyordu. Benzerlik böyle olmakla biçimsel benze oluþtu. Ýçerikçe benzemezler.

Yeni yükselen burca göre söylem ve iman akitli sözleþmelere göre "El baþtan beri vardý. Birdi, Tekti!" ifadesini diyecektiler. "Ýnsanlar nefsinin peþine düþmekle birçok El'ler edindiler", denecekti! “Ýnsanlar nefsini ilahlaþtýrdýlar” denmekle sürecin yeni imanlý erdem deðerini ortaya koyacaklardý. El de týpký ilk sahiplik ihsasý gibi kendisini sürecin ilk baþýna koyacaktý. Oysa insanlar nefsini deðil, nefis güdenle kiþi sahipliðini; kiþisi mülk sahipliðini ve kiþisi mülk sahipliðinin iradesini; ilahlaþtýrmýþlardý. Ýlahý gerçek anlamýndan soyup, putlaþtýrma buydu.

Kaderci El zihniyetli efendi sahipliðine göre sanal bir mal mülk sahipliðini beyan eden bir ilk baþlangýç vardý. Nereye kadar biliyorsanýz ilk baþlangýç ekseninin çevrimini de oraya kadar götürmekle eksene yer deðiþmesi yapýlýyordu. Ýnsanlarýn nefsine umasý ya da kolektif benli oluþtan uzaklaþmasý; yeni yeni yükselen yýldýzdý. Kimi insanlar, insana hükmetmekle nelere sahip olacaklarýný kurgulamaya baþladýlar. Ýnsanlarý bu tür kiþi benci oluþa göre zihinsel hazýr oluþlar içinde eðim ettiler.

Bu zihinsel hazýr olurlu eðilimlerini yavaþ yavaþ sesli söylemeye baþladýlar. Bu söylemlerini El mana anlayýþýyla belirtiler. Bu baðlamla tartýþan insanlar, kolektif söyleme karþý kolektifin sunumuna karþý kendisine mal mülk verdiðini iddia ettikleri El düþüncesini söylediler.

Cehalet ya da yobazlýk dediðimiz baðnazlýk, öðretmeden inandýrýrdý. El de bunu yapacaktý. El öðretme yerine inandýrma iþini akýl üzerinde deðil kiþi duyuþlu bencilliðe hitap ederek yapacaktý. Bencil oluþ her þeye ihanet ederdi. Bencil oluþla ilaha karþý yalancý ve yedek El'ler uydurdular. Söyleye söyleye buna kendileri de inandýlar, El’i biçimlediler. Süreci þimdiki oligarþinin EL mantýðýna gelecek þekilde ters yüz ettiler. Ve geleceðe aktarýlan gerçek hafýzanýn yanýnda ve daha fazlasý olarak artýk iman da vardý.

Aslýnda oligarþi de kendi inþasýný oluþacak olan "ilk nefsine uyanlarýn” biat ettiði El zihniyetinin ürünü. Oligarþi; “Ýlk nefsine uyanlarýn” bir baþka türü olmakla bu kes de köle mal mülk sahibi olan efendilerin “ sahiplik nefsine uymalarý” suçlamasý üzerinde geliþecektiler.

Oligarþi sahipliði içinde kimi efendiler sahipliðinden birazýný köleye promosyon verenlerdi (özendirme yapanlardý). Bunlar sevdiðinden (malýndan) tasadduk etmeyenler bizden deðildir demeyi bayrak yapacaklardý. Bu ilkeyle kölenin baðlýlýðýný ve çalýþmasýný artýran Efendi Ýbrahim’ler oluþacaktý

Kimi efendiler de ; “efendilerle efendilerin elinin altýnda olanlar (köleler-cariyeler) bir olur mu?” demeyi bayrak yapakla köleyi iliklerine kadar sömürmeyi düstur yapacaklardý. Bu düsturla zulmü saltanat aracý yapmayý bayraklaþtýran efendi Nemrutlar oluþacaktý.

Hikâye sömürünün kötülenmesi deðildi. Sömüren efendiler üzerinde köleyi promosyonla sömüren efendi ile kölelerini iliklerine kadar sömüren efendiyi “sahiplik nefsine uymalarý” üzerinde ahlakla kýyaslayýp bizlere iman diye sunacaklardý. Ýbrahim “rab bana, hep bana” diyen Nemrut olan nefsine kýsmen sabrediyordu. Birazcýk “Rab bana ben de sana” diyordu. Kýyaslanan Ýbrahim ve Nemrut nefsiydi.

Ýbrahim “ Rab bana, ben de sana” demekle iyi, salih ve hanif efendi oluyordu. Nemrut ise; “rab bana hep bana” demekle; hem zalimlerden oluyordu. Hem de nefsini ve sahiplik iradesini ilahlaþtýranlardan oluyordu. Kendisi zulüm olan sömürüyü, temel ala;, sömürüyü esas alan mantýðýn; Ýbrahim’e kýyasla Nemrut için zulmü ilahlaþtýrdý demesi normaldi!

Doðrular eðrilir. Eðriler doðrulurdu. Sömürü yanlýþtý ve sömürü doðru olanýn eðrilmiþ þekliydi. Yani El; ilahýn eðrilmiþ þekliydi.

Rab olan Ýbrahim; El'in El standartlarý üzerine olmakla; standartlarda acýma, merhamet, ihsan, himmet gibi oluþlarýndan kaynaklý durumla standartlardan biraz kýsmasý ile düzelmek isteyen doðruluþtu. Nemruti yola göre doðru olandý. Sömürüyü kýsýp, sömürüyü azalttýkça doðru olan uca doðru kayýþtý. Bu nedenle kerhen doðruydu.

Deðilse Ne El, ne Rab doðru olmanýn kendisi deðildi. Sömürü gibi doðru olmayan bir yol içindeydi. Doðru olmayan yol üzerinde gidiyordu. Gidiþi rahat kýlmak için biraz doðru uca yönelen belirimler veriyordu.

El daha sonraki süreç okumamýza göre mutlak monark diye tanýmlayacaðýmýz biçime kayan anlayýþlarla ihsas ve ihdas oluyordu. Mutlak monarþi Ezen-ezilen; efendi-köle ve iyiliðe uðrayanla-kötülüðe-uðrayanlar ikilemi içinde olmakla farklý farklý uygulamaydý.

Mutlak monarþi olan ilk El tipi oluþmalarýn farklý uygulamalar olmasý ancak oligarþi içinde anlaþýlacaktý. Oligarþi içinde her bir mutlak monarþinin birbirine göre iniþi çýkýþý olan uygulamalarý olmakla anlaþýlýr olacaktý.

Rab oligarþi içindeki El'den, Aton'dan baþkasý deðildi. Rab Ýbrahim'i yolun, El olanýydý. Rab; El'in romantik biçimiydi. Rab de týpký El gibi sömürüye karþý deðildi. Rab; sömürdüðü þeyi promosyonla yemeyi adet ve usül etmenin romantizmi olan romantik bir merhamet duyuþluktu.

Oysa Nemrut ta sömürüyü zulümle yiyen duyuþ ve anlayýþ olmakla; hem El'di, hem de Amon'du, yer gök birleþmeli Amon-Ra senteziydi. Yehovay’dý (YHW’di). Assur’du.