İNSANLARIN UMUDU DOĞAN SABAH GÜNEŞİ 16-09-2011
Tuttuğum dalın kırılmasına izin vermedim,
Bir duvara yaslandım yıkılmasını istemedim,
Hep umutlu oldum isyan etmedim,
Yüreğimde nefrete kine yer vermedim.

Gülümsemeyi yüzümden eksik etmedim,
Tuttu elimi sevenlerim üzüntü nedir bilmedim,
Yüreğime sevgiyi çiçek gibi ektim,
Hayatımdaki engelleri sevgiyle yendim.

Baktım dostlarımın yüzüne gülümsedim,
Kalbime ümitsizliğin girmesini engelledim,
Sevgiden başka hiçbir şeyi değerli görmedim,
Sevdiklerim uğrunda can vermekten çekinmedim.

Yüreğimi aydınlatan umut ışığını söndürmedim,
Bana kıymet verenlere sırt çevirmedim,
Kıymet bilmeyene dost demedim,
Yaşamaktan hiçbir zaman umudumu kesmedim.