Deðiþen zaman içinde dolaþýma sokulan para gibi, bankerlik gibi enstrümanlarla köle ve iþçi çalýþtýrmak için feodaller, vassaller; bankerlerden para almaya ve alýnan para karþýlýðý; FAÝZ ödemeye baþladýlar.

Ýþte yaklaþýk 3500 yýldýr süre gelen feodal statüyü geriletip, feodaliteyi ikinci türden bir efendi konumuna sokmakla, efendiliði bankerlere kaptýran feodalite karþýsýndaki yeni durum buydu.

Kutsallýk, teslimiyet, kader, rýzýk gibi söylemler öyle çok büyük büyü ve etki sanatýydý ki; bu söylemler, etkisi altýndaki kiþileri düþünemez, aklýný iþletemez, gözünün önünü göremez yapýyordu.

Neden? Daha önce yazýlarýmda belirttim. Davranýþlarýmýzýn bitiþli düzeydeki anlamý biliþsel bir adresli olmanýn yol haritasý olan alýþmaydý. Bölge savunmasýný ortaya koyan kaygýdan kaçýnma stratejisi, alýþmanýn rehaveti oluyordu. Yapýlaný neden yaptýðýnýzý anlayýp nötr duruma geçmeydi.

Kiþinin kendisine olan davranýþçý bilinirlik nötrlüðü, grup halindeyseniz ortaklaþýlan, sabit ortak anýydý. Bu biliþsel edimli aný sabite size ve grubunuza merkezden çevreye; çevreden merkeze açýlýmlar veren salýnýmlara adres olup, çekimsel ulaþým oluyordu. Bu tür ortak davranýþlý kodlar sizleri ortak kaygýdan kaçýrýcý duygularýnýzdýr.

Davranýþlardaki temel nedenselliði temel durumla bilip bilmemeniz, bu aþamayla önemli deðildi. Önemli olan bu biliþ selin açýlýp kapanan süreç salýnýmlarýna sabit bilinir ve güvenli bir nokta olmasýydý.

Kaygýlarý indirgeyecek eþleþtirmenin size sabit bir eþleþtirmeyi vermesi yeterliydi. Davranýþýnýza sabit anlaþýlýr duruluðu veren eþleþtirmelerin yerine sizler inançlarý, dinleri, kaderi, rýzký, köleliði vs. çok rahatlýkla koyabilirsiniz.

Ýþte gözünüzü görmez eden, aklýnýzý iþleyemez eden, kaos düþünceleri kristal ize edip çöktüren adresleme ve bilinirlikleri ile eþleþen bu sabitleþtirici, bu tür iliþiklendirebil.

Biliþsel ortaklýk grubunu senkron eden, biliþsel ortaklaþtýrmaydý. Bilinirliktir. Kaostan sukuna geçmekti. Çok enerji harcamaktan en az durumla, en az enerji düzeni içine geçmenin dinginliðiydi.


Ýþte davranýþlara sabite olan çevrimleyicilik, bu tür biliþsel düzeydi. Grubun birbirine yansýttýðý, gurubunun birbirine güven verici iþaretler tanýmasýný taþýyan davranýþlar, ortak anlayýþlý ortak yazýlým kodlamasý olmakla ortamdaki yabancýlýðý, tedirginliði veren durumlara karþý ortama uyumun þema diyaðramýydý.

El ahdi de kolektiften kiþisi bencilliðe dönüþecek pusula olmakla; bilinmezi bilinir yapmakla; El anlayýþlý sabite etrafýnda çevrimleyici olmakla; El ahdi kiþilerin biliþ sel yol kýlavuzuydu. Bu ahit sizin göz önünü görmemeniz, aklýnýzý iþletememenizdi.

Kiþilerin zihni El ahit söylemli zikir tekrarlarýyla pusula çekimli beyin zikir hamurluðuna dönüþüyordu. Bu zikir hamurundan da bir zikrin daha iyi zikrini yapmaktan baþka bir akýl çýkmýyordu.

Zikrin daha iyisini yapmak ibadetin ibadet olan dýþýnda, nafilesi, ibadetin daha çoðu, ibadetin daha çok sevap kazandýrmasý, ibadetin (zikrin) sizi El 'e daha çok yaklaþtýrýr olmasý türü fikirler doðru çýkýyordu.

Kýsacasý davranýþsal biliþ, kiþinin hafýzasýydý. Kiþi bu hafýzayla davranýyordu. Adres tanýþ aný bu hafýzaydý. El ahdi bu hafýza yerine konuyordu. Hafýza El ahitli sözleþme oluyordu. Sözleþme de yol haritasý hafýzaydý.

Zikri düþünceli iman; ahitlelerini daha iyisiyle ve daha fazlasýný yaptýrmayla kiþisini yorgun düþürecek denli tekrar ve ezber içinde tutuyordu. Bu zikirlerle kiþiler þöyle zikredip dua ediyorlardý.

"Ya El, ben sana teslim olanlarýn ilkiyim". "Ya El sen rýzýk verenlerin en hayýrlýsýsýn". "Ya kaderleri elinde tutan El ’imiz, bize acý. Bizi yakýcý azaptan koru" türünden korku cümleleriyle zihinsel etkiyi þiddetlendirirdiniz mi; artýk bu tarz zihni yatýþtýra zihni meþgul edici zikirler sizi; boþ boþ bakan imancý, inanýcý, inakçý (dogmacý) kiþilere, çeviriyordu.

Bununla kalmayacaktý El emaneti ehline teslim etmenizi isteyecekti. Canýnýz dahil neyiniz varsa emanetti. Baþta CANINIZ, malýnýz, mülkünüz, düþünceleriniz vs. iðneden ipliðe her þey El tarafýndan size verilmekle EMANETTÝ. Tüm varlýðýnýzýn EHLÝNE teslim edilmesini istiyordu. "Ýman edenler, emaneti ehline veriniz" diyordu

Ehli de bu emanetleri adaletle, yani mülk sahibinin mülkünü korumasýyla aralarýnda hükmedecekti. Mülk kimindi hatýrlayýn. Mülk sahibi mülkü ne yapýyordu? Hatýrlayýn?

Böylece El verdim dediði ve emanet verdim dediði neyi varsa gerisin geriye “emaneti ehline verme “þeklinde nasýl da mülk sahiplerinde topluyor görün. Bu ibadet þekli “emanetçi emaneti almadan” tevekkül ile sýdk ile emaneti ehline teslim etmekti.

Fey ve ganimet te emaneti ehline vermeyenlerin, verilen emaneti zor kullanma denen El yolu þekliyle gerisin geri almaktý. Emanet El 'indi. Siz de El 'in sözü ile emaneti geri alýyordunuz. Böylece meþrusunuz.

Bu tür kutsal (!) söylemlerin zor kullanýlan eylemleri içinde bu, mülkün geri mülk sahibinde toplanmasýný ön gören bir hükümdü. Emanetini teslim alan da size acýmasý, lütuf ta bulunmasý, size merhamet göstermesi gibi güç gösterisi üzerinde de sizleri bu köleci itaatli sürece özendiriyordu.

El; rýzýk söylemli vaat ve kararýný verdi. Bu güya size yararda buluþmaydý. Sonra bu yararý geri baþýnýza kakacaktý. Size azap zararýný da gösterdikten sonra; Kendi iradeli emanetçiliði pekiþtiren tanýnma için "zararý ve yararý olmayan El ‘den baþkasýna mý tapalým?" diye kendi kendisini pekiþtiren ahit cümlelerini kullandý.

Böylece bu söylemlerden ötürü coþkuda doruða çýkan müminler; bu zikir sarhoþluðu içinde gözlerini açamayacaklardýr.

"Mülkü verilenler içinde, elinin altýndakilerine (kölelere) bu mülkten yardým edenin; kendisini El 'e teslim edenin ahdinden, daha iyi ahit olur mu?" diyen El bu tür söylemi hep hap cümleleri þekline sokuyordu. Nedeni olduðu tedirginlikler karþýsýnda iyiliði söylüyordu.

Öyle ya iyilik te, kötülük te, zararý olan da yararý olan da MÜLK SAHÝPÝYDÝ. Siz de mülk sahibi El’e saygýlayýp teslimiyet içinde ona tapmakla kulluðunuzu iþleyecektiniz. "Mülk benim. Ben mülkü dilediðime veririm" dediði an El bu sözün yansýmasý olan "tap ve iste" anlamýný ortaya koymuþtu. Ýmanlý olmak bu kadar basitti.