Biz topluma bir maliyettik. Lakin toplumun da bize bir maliyeti vardý. Bu maliyet herkesin eþdeðer kolektif emeði üzerinde karþýlanmaydý. Þimdiki vergi, bu kolektif maliyetin karþýlanmasý olan kolektif zorunluluða öykünen çok kötü bir kopyasýydý.

Toplum üreten kolektif yapýlý kolektif güç olmakla kiþi üstü, insan üstüydü. Hayat genelde en çevik olanýný, en dayanýklýsýný, en güçlüsünü ayakta býrakýyordu.

Hayat kendi aklýný; hile yolu ile savunmada kullanan en kurnazýný hayatta býrakmakla bu karakterleri doðadaki seçme ayýklama yolu ile doðaya uygun olan iyi karakteri döl yolu üzerinde türe aktarýyordu.

Oysa toplumlar doðanýn yaptýðý bu seçme ayýklama iþini hayli geriletmiþlerdi. Bu iyiydi. Ancak iyinin tersi olan kötü durumu göz önüne alan önlemleriyle bu iyiydi.

Toplum içinde yaþamak için en dayanýklý, en güçlü, en çevik, en akýllý kurnaz olmanýz gerekmiyordu. EMS’le de olsanýz, bitkisel hayatta da olsanýz toplum sizi yaþatýyordu.

Ne türlü doðarsa doðsun kiþinin üreten toplum içinde yaþama hakký yadsýnmaz bir toplumsal gerçeklikti. Toplum doðadaki fiziki ve biyolojik evrimin doðal seçiciliðini geriletmiþti. Toplum insanlýk adýna adeta doðal seçilime hiç önem vermemiþti.

Yani doða zayýfýný, güçsüzü, kurnaz olmayan aptalýný elerken üreten toplum zayýfý güçsüzü, kurnaz olmayaný ve aptalý yaþatýyordu. Bu iyiydi. Þimdiki toplum denkleþen tüketimli toplum olmasa da doðal düzene göre hayatý, hayat standardýný yükseltmiþti.

Zayýfýn, güçsüzün, aptalýn doðal elenme elinde alýnmasý iyiydi. Kötü olan, zayýfýn aptalýn, patolojik engelli hastanýn daha çok, fütursuzca çoðalmasý, üremesi; yanlýþtý. Fakat bu durumda sömürgeci sistem içinde sömürenlerin çok iþine geliyordu.

Her yönüyle sömürenine muhtaç, duyduðunu anlamaktan, düþünmekten aciz güruhun sadece kas kuvveti sömüren sistem için elzem öneme sahipti. Nasýl olsa efendisi onun adýna da kendi adýna da düþünürdü. Dini ahitler bunun için deðil miydi? “Siz bilmez siniz, ben bilirim” diyordu “El”.

Buna karþýn toplum temel düzlemli doðal seçilimi bilmezden, görmezden, gelmekle eylemli ve düþün insanýn kalitesini tümden düþürmüþtü. Kalitesizlik marka ve deðer olmuþtu.

Bakýn þehirlere, kýrsal kesimden gelen göç bahanesiyle þehirler koca koca köy kentlere dönüþmüþtü. Gelen geldiði yere uyum saðlayacaðýna geldiði yer gelene uyum saðlamýþtý. Bu efendilerin en istediði tutumdu. Cehaletle beslenen sömürü için cehaleti cehaletin gözünde el üstünde tutmak gerekiyordu.

Ýþte demokrasi de tam da bu kalitesizliðin üzerine oturmuþtu. Oysa bizim demokrasi müthiþ deneysel uygulamalý iþbaþýnda proje ile yetiþme, dünya klasikleri çevrili okuma kültür tartýþma etkinlikleri üzerine kurulan bir aydýnlanmacý köy enstitüleri ile inþa edildi.

Heyhat, inþacýlarýn hayatta çekilmesi ile ve artan kalitesizliðin artan seçme seçilme kalitesizliði nedenle büyük beðeni ve alkýþ destekleri ile aydýnlanmanýn köküne kibrit suyu dökülecekti.

El ve Mamon tarifeli kurallarla yöneten ve yönetilenler de bu kalite siz oluþ içinde daha bir rahattýlar. Çünkü her durumda dünyaya ayný gözlükle bakmanýn en az enerji durumuyla olmanýn rahatlýðýydý. Ýþte bu durumda bile uyuþukluk psikolojisi hakimdi. “Sana ne soyuyorlarsa beni soyuyor” demekle hýrsýzlýðý ve tecavüzü kutsamalar baþlýyordu.

19. yüzyýla kadar gelen dünya ölçeðindeki devrimci dinamiklerle olan sýnýfsal hayat, günümüz dinsel yatýþtýrýcýlýðýn etkisiyle de tümden geriletilmiþ, dinamikler karþýsýnda duyarsýzlýk duyarga olmuþtu.

Bir yanda “Ýlim Çin’de bile olsa al” diyor. Sonra bunu unutmuþ gibi “ulemaya soralým”; ben cahili severim. Okumuþlarý görünce beni afakanlar basýyor” kutsamasý yükselen deðerdi.

Kalite adý altýnda kalitesizliðe koruma getiren bu durum, ayný zamanda da tehlikeli boyutta nüfus artýþýydý. Tinsel ve tensel ve biliþsel kalitesizlik Dünya genelindeki tüm vahþi hayatýn da tehdidiydi.

Hýzlý bir yaþam alan daralmasý, doða kirlenmesi, küresel ýsýnma ve hýzlý bir kaynak tüketimi olmakla; kendi kendisine yenilenebilir doðanýn hýzýndan da hýzlý bir tüketim kütlesini oluþmuþlardý.

Ýnsan için yiyecek sorunu olmayabilirdi. Ama kendi dýþýmýzda geleceðe doðru akan gelecekteki sürekliliði oluþan, gelecekte sürecek olan hayatýn temsilcisi olacak türün hayatlarýnýn kýsýtlanmasý ve bu hayatlara tehdit olmamýz, affedilir gibi deðildi.

Kalitesiz doðumun yaþamasýný saðlamak baþka bir konu ve insanlýktý. Kalitesiz bir doðumu doðaya raðmen yaþatmak doðaya da üstünlüktü. Ama taraftan da neslin kalitesizlik üzerinde sürdürülmesi de doðanýn gerisine düþmekti. Görülmeyen buydu.

Üreten toplum korumasý kaliteyi hiç sinmeyle kaliteye önem vermiyordu. Hastalýklý dayanýksýz, kötücül durumla doðal süreçte hayatta kalma þartlarýný taþýyamayanlar; üreten toplum içinde döl vermekle, tür bozulmasý hýzla artýyordu.

Sorun güçsüzün, dayanýksýzýn, zayýfýn, hastalýklýnýn, patolojik engellinin dramlara neden bebek doðumlarý ile vahamet gözler önündeydi. Bir patolojik bozukluk üremiþ hepsi de beþ patolojik bozuklukla TV’lerde bize ev, iþ verin, tedavimizi yapýn diyen Mevlana kapý dilenciliðine dönmüþtü.

Köle olduðunu ve köle doðurduðunu idrakten aciz patolojiler çok çoðalmýþ patolojik bozuklu doðumlarýyla þimdiki patoloji bozuklu nüfusu %15’lere kadar çýkarýlmasý çok düþündürücüdür.

Sorun doðmuþ olan aptalýn, bozuk kimyasal dejenerasyonlarýn yaþamasý asla deðildi. Nesli sürdürme koþulu içinde akýllý ve dayanýklýlara göre bunlardaki nüfusun 5-6 kat daha fazla artmasýydý. Artýk dayanýklýnýn, hastalýkta ölmemesi bir yana, en üfürümün en doðurganýn 80-100 yýl yaþadýðý þartlar içine gelmesiyle, seleksiyon sýfýrlanmýþtý.