ÝHANETÝNLE BANA YAÞAMAYI ZEHÝR EDENSÝN 01-06-2010
Gülmüyor yüzüm bir tanem çünki sen yoksun yanýmda,
Görmüyor gözlerim kaldým gecelerin karanlýðýnda,
Çaðlamýyor gönül ýrmaðým yok artýk o cümle dudaklarýmda,
Doðmuyor güneþ yalan var gülüm senin bana olan aþkýnda.

Ýhanet nefret girdi aramýza son verdi sevdamýza,
Ýnancým kalmadý mutluluðun aþkýn varlýðýna,
Sana yer vermiyorum artýk mýsralarýmda,
Kinle çarpýyor kalbim adýný her andýðýmda.

Seninle ilgili ne varsa sildim attým yüreðimden,
Bir tek sana duyduðum nefreti söküp atamadým içimden,
Uzak duruyorum aþktan yalancý senin yüzünden,
Unutmadým ihanetini yaþ dökülür her gün gözlerimden.

Çekip çýkaran olmaz beni diri diri gömdüðün mezardan,
Dostlarým tutmaz elimden sen çýkmadýkça hayatýmdan,
Mahrum kalýrým mutluluktan gözlerini silmedikçe aklýmdan,
Girme bir daha o kapkara kalbinle gönül kapýmdan.