Benim Üniversitelerim
BİR KİTAP TANITIMI:
Bir kitabın tanıtımını açtım, kapağı bence muazzamdı, ve kitabın tanıtım yazısını okumaya başladım, birkaç cümle…ve diğer cümlelerden kitabın bir polisiye olduğunu anladım, herifin biri cinayetler işliyormuş, travması varmış filan…peki, hangi okuru bu cümleler etkiler de gidip o kitabı satın alır, kafama silah dayasalar o kitabı almam, çünkü saçma salak şeylere ihtiyacım yok. Ha, böyle bir okur kitlesi olabilir, bence çok berbat bir tanıtım yazısı koymuşlar oraya, oysa kitap tanıtım yazısı kitabı sattırır. Ha, kitapta cinayetler olur, türlü türlü karanlık şeyler olur; ama kitap tanıtımı öyle olmaz, kitap polisiye olabilir, onu hor görmüyorum, ama onu da yazmasını bilmek lazım, anlatım biçimi…
Dostoyevski böyle saçma salak (fantazi, hayal ürünü) kitapların çok okunduğunu, gerçek edebiyatın alıcısının az olduğunu söyleyip hayıflanır, “Benim üniversitelerim” adlı kitabında.
Onun tarafındayım.