"Susmak erdemdir" dediler konuþmadýk.

"Su küçüðün, söz büyüðün" dediler üstüne su içip sadece dinledik.

"Söz gümüþse, sükut altýndýr" dediler, ifadeyi, iletiþimi tenekeleþtirdiler.
Vardýr bir bildikleri deyip "altýn"ý seçtik.

"Konuþanlar" diye adýmýzý yazýp kara tahtada ifþa ettiler yine gýkýmýz çýkmadý.

"Bir, iki, üç týp", diye baþlardý oyunlarýmýz. Týpa týkýþtýrýlmýþ gibi aðzýmýza, nasýl da kitlerdik sýmsýký dudaklarýmýzý.

Yýllara sari düðümlendi boðazýmýzda neler neler.

Damlaya damlaya göl, susa susa kelime deryasý birikti içimizde.

Taþamadýk bir türlü, dudaklarýmýz kýpýrdasa sabýrlarý taþýyordu.

Yazdýk biz de gürül gürül, çýðlýklarýmýz ünlem, sorguladýklarýmýz soru iþareti, saklý kalanlar ise görüntüde küçücük üç nokta.