ÖLÜMÜ UNUTARAK YAÞAMAK

Sana bir sýr vereyim mi?

Öleceksin…

Bu sýrra vakýf olduðu halde yaþamaya devam eden nadir canlý türüyüz ama bu özelliði elimine etmek için elimizden geleni de ardýmýza koymuyoruz. Sistem bunu saðlýyor çünkü sistem herkesin içinde ona biçilen rolleri üstlenerek var olmasý ile dönmeye devam edebilecek olan bir çarktan ibaret.
O kadar çok þey uydurmuþuz ki basit doðamýzýn ve ihtiyaçlarýmýzýn o kadar basit olmadýðýný kendimize göstermek ve kendimizi üstlemek için, anlamak mümkün deðil. Nihayetinde bok olacak olan besinleri, beslenme ihtiyacýmýzý salt bu basit anlamdan ayýrmak için gurmelikler, damak lezzetleri bir taraftan, seri üretim ürünü sanayi tipi gýdalara kadar envai çeþit soytarýlýða kadar. Yemediðimiz ot, et, canlý türü, bok püsür kalmamýþ. Çekirge çitleyenler, köpekbalýðý yüzgecinden çorba yapanlar, domuz pipisinden cips yapanlar, cenin yiyenler, farkýndalýðý en alt seviyede olandan tut en üst seviyede olan canlýya kadar her þeyi yemiþ ve yemeye devam etmekte olan bir tür insanoðlu. Nerden uydurduk biz bu damak zevki olayýný ve yediðinden tatmin olma/olmama durumunu.

Cinsellik kýsmýna hele hiç girmeyelim, ne görse afrodizyak sanan, cinselliði daha fazla yaþamak için kendinden, karakterinden, onurundan, þerefinden, vatanýndan, misyonundan, anasýndan babasýndan her þeyden geçebilen bir canlý türü haline nasýl geldik? Mýsýrda kazýlardan çýkan mumyalarý ezip toz haline getirip hap yapýp nasýl içtik daha fazla seviþebilmek için?
Pahalý kýyafetler, çaça arabalar, o kadar bilgi, entelektüel birikim, onca okunan kitap, izlenen film ve dizi, þarkýlar.
Aþk?

Bunlarýn hiçbir önemi kalmayacak ölümle.
Ölümle sona erecek olan ve öldükten yaklaþýk 100 sene sonra tanýnan ve tanýþýlan herkesin de ölmüþ olmasý ile hiç kimse için hiçbir þey ifade etmeyecek olan bir canlý sürüsünün bir parçasý olarak yaþýyoruz, ama sorsan bak gerçekten kime sorsan dünya onun etrafýnda dönüyor.
Öldüðünde Tanrý seni baþka bir aleme falan göndermeyecek maceralar yaþayasýn, güçlenesin düþman yenesin falan diye. Turnike de yok öbür tarafta ‘’ bir daha, bir daha ‘’ diyip geri döneceðin.
Bu hayatta yaþadýðýn hayata istinaden kast sistemi olarak bir dahakine daha zengin ve mutlu ya da daha fakir ve mutsuz bir hayata dönmeyeceksin. Bir týrtýl olarak da gelmeyeceksin geri, yok öyle koza örmeler falan.
Evrenle bir olma falan durumlarý yok, kozmos sarýp sarmalamayacak seni, öldüðünde iþler yolunda gitmeyecek senin için uyandýrayým. Öbür tarafta kutsal öküz, buda, yoda, uzza falan beklemiyor. Krishna ya benden selam söyle desem, iletecek kimseyi bulamayacaksýn.
Yukarýda söylediðim tüm olumsuzluklarýn en iyi ihtimalle sadece bir tanesinde yanýldýðýma inanýyor olabilirsin ve bunda da haklýsýn. Ama bu saydýklarýmdan hangisine inanýyor ve yanýldýðýmý düþünüyor olursan ol, yaþantýný buna göre yaþamýyorsun.
Ölüme göre…

Çünkü sistem müsaade etmiyor. Sistem sana ölümü unutturarak seni ölüme uðurluyor. Sen hep yaþayacakmýþ gibi yiyip içip, edindiðin bilgilerle kültürle çok acayip þeyler baþarabilecekmiþsin gibi kitap-dergi-makale okuyup, film-dizi-belgesel izleyip, esasýnda uyku ile uyanýklýk arasýndaki zamaný mümkün olduðunca hýzlý geçirmeye çalýþýp yoluna gitmekte olan bir yolcusun.
Yolun sonunda ne beklediðini varýnca öðreneceksin.
Peki ölümü unutmasak her gün düþünsek ne olur?

Sistemin istemediði bir birey oluruz, kiþisel yatýrým aþaðý iner ve sisteme edilmesi gereken hizmet aþaðý iner. Sistem buna müsaade etmez. Ýyi yemeli, iyi giymeli, iyi bilmeli, iyi seviþmelisin. Ta ki ölene kadar.
Not: Bu yazýda ister istemez sisteme hizmet etmekte olan bir yazýdýr zira uyku ve uyanýklýk arasý zamaný hýzlý geçirme arayýþýnda iken buna rastladýn, beyninin zaman algýsýný unutturup biraz hýzlandýrdýn ( ben de ayný þekilde yazarken) evet ölümü hatýrladýn ama birazdan unutursun zaten.