11

harman yerlerinde
savuruyorduk birbirimizi
aşk denen rüzgar
dinmeden evveli
şimdi ne oldu bize...


12

hayret
ne zaman kırıldı
hayatı eleklediğim
eleğin kasnağı! ...

12

dünyadan kotardığım
tuz ve tırnak ile
göç ettim ölgüneşe
sonra döndüm
seni bulamadım
bıraktığım yerde...


14

aklı yitik insan
ölüleri sayar gibi
çiçekleri sayıyor durmadan...
yer ile gök arasına
dikiyor hepsini
yağmur kokusu ondan...

15

elimin altında
kuştuşlu klavye
bastım hepsine
karıştı ekranım
ne harf kaldı okunacak
ne de yüzün...

dönüverdi
fırtınalı gökyüzüne...