En çok kiminle konuşur insan? Bir çok yanıtı olabilir bu sorunun...Fakat doğru cevabı buldum diye sevinmeyin hiçbir zaman...Çünkü her seferinde bir sonraki yanıt almıştır bir öncekinin yerini...”Vay be!..” deriz kendi kendimize “ ben kararsızın,döneğin,ne dediğini bilmezin biriymişim!..”Lütfen haksızlık yapmayın kendinize bu türlü ele verişlerle...Çünkü siz konuştuğunuz kişiyi çoktan buldunuz:KENDİNİZ!..

Evet insan,en çok kendisiyle konuşur farkına varmadan...Bir tür iç çekişme,boşalım,rahatlama,hesaplaşma,doğruyu bulup yanlışı yok etme,yanlışa düşüp doğruyu yitirme;kızgınlığı,sevinci,müjdeyi,can sıkıntısını dışarıya üflemedir kendi kendimizle konuşmalarımız...hesap yapmanın,neyi nereye koyacağımızın ölçümüdür bu! Kaçınılmaz bir şeydir açıkçası!

“Uf!!!! Bugün canım çok sıkkın,acaba kötü bir şey mi olacak?Sol gözüm seyriyor,beklenmedik bir haber mi alacağım?Kör olası hayat,ben sana ne ettim de bana bunları yaşatıyorsun? Acaba ben neden uyuyamıyorum,psikolojim mi bozuk yoksa? Gene başım ağrımaya başladı,doktora mı gitsem!..Yok yok gitmeyeyim,verilen ilaçlardan dolayı kilo aldım zaten.Ben en iyisi kocakarı ilaçları kullanayım(!)Onlar daha etkili vallaha!..Bir patatesi dilimleyip alnıma sarayım geçer,muhakkak geçer!..Kurşun döktürmek de iyi geliyormuş baş ağrısına,geçen gün komşu kadın söyledi! Bu da olmazsa okutayım kendime belki nazardandır.Yok yok,oldum olası ağrır zaten benim başım...Nasıl ağrımasın, bitiyor mu ki insanın dertleri...Bu ay paramız yeter mi,yetmezse ne kadar borçlanacağım acaba?Yeri gelmişken söylemeliyim;çocuklarım üniversite sınavını kazanmasın istiyorum!..Kazanırlarsa unutmalıyım tatili...Bir de özledim ki denizi,dalgaları,martıları,yakamozları,kumsalı,denizi...Nasılda gezinirdi tenimde güneşin elleri...Nasıl da sevişirdik gün boyu sarmaş dolaş!..

Yarın Pazar;maydanoz yok evde.Ay!!!!..yine pahalı mı ki domates,havuç,hıyar?Eskiden hiç yoktu bu derdim,çocukken yani!..Atlardık çitinden komşunun bostanına,araklardık hıyarları..Hem de çiçeği burnunda olanlarından...Bilmezdik ki o zamanlar haramı helali?Haram yerine yasak deselerdi keşke büyüklerimiz...Yasakları daha çabuk öğrendik çünkü biz!Bu yüzden meyillendik yasak aşklara...Olsun ya!.. Kime ne? Bir kuş o!Tutulabilir mi hiç?Aslında ömrümüz aşk denen kuşun ardında koşmakla bitiyor,kimse farkında değil bunun...Ancak ben gibi salaklar farkına varıyor,bir de şairler...Doğrusu bayılıyorum aşk şiirlerine!..Peki tutabiliyor muyuz,dokunabiliyor muyuz aşk adlı kuşa!? Ne gezer!..Ona dokunmak Allah’a dokunmak gibi gelir bana hep...Allah’a dokunamadığımıza göre aşka da dokunamıyoruz demek ki...Sadece adı var ikisinin de(!) İkisini de biz yarattık duygularımız sayesinde.Yaşasın duygular!..”

Diye kendi kendine konuşan bir insan ne kadar haklı,ne kadar hayatı anlayan,ne kadar iç dünyasıyla barışık yada çelişkilidir sizce? Zor bir soru değil mi?

not:Devam edecek