"Denizi vurmak öldürmek gibidir bir kuşu vurmak,

Avcının işi kuşlarla olmak,

Kuşun gönlünden geçeni okumak,

Kuşu açmak, çünkü kuşlar evrenin istiridyeleridir,

Ne zaman bir kuş havalansa penceremizden,

Başımız göklere değer oysa!..."Sezai Karakoç

Birileri geldi ve değildi dertleri kuşlarla olmak...Candan öte kast ettiler! Canın acılya tiryaki olduğu hedeflerin, dertlerin üstüne yasaklar eklediler! Denizi vurup, gökdelerlerden göğe, oklarla savaş açtılar! Kuşlar birlik olmadı yerde çırpınanların yanına konup cesurca savunmadılar dostlarını...Kimileri avcıların safına geçti; onlardan gibi gözükürsem size daha çok faydam dokunur diye...Kuşlar dinletemediler faydanın azlığı, çokluğu değildi mühim olan beraber uçmaktı! Zaten gün geldi masum kuşlar oldu birer akbaba! Avcıların isteklerini yerine getirmek ne kelime, kuşlara avcıları aratır oldular! İliklerine işlemeliydi oysa hepsinin defalarca duyduğu bir söz; "İnandığınız gibi yaşamadığınızda, yaşadığınız gibi inanmaya başlarsınız!"...Kuşun gönlünden geçenler gecikse de, onu okuyamadılar ki engel olsunlar!..Bilemediler ki tüm barikatlar yeryüzüyle sınırlıdır! Gökler bile sınırlıyken, oysa yardımlar sınırsızdır... Tarih nice zalim avcılar görmüştür ki sonları bir sivri sineğe bakar! Ol dediğinde herşeyin olacağına inandıkları, tüm barikatların ve tuzakların da yaratıcısı bir Rabbe iman eden kuşlar hangi avcının tuzağında baki kalsınlar! Ahbir bilseler bu kuşlar havalandığında başımızın göklere değeceğini...

Meryem Rabia(kuşlardan bie kuş/kullardan bir kul)