YALNIZLIĞI ELLERİME KARANLIK BİR GECE GİBİ VERDİĞİN GÜN,SİLDİRDİM KAYDIMI YAŞAMAKTAN.
Gittin...
Zamanı olmamalıydı gidişlerin,daha yaşanmalıydık.Daha kumlara yapacağımız kalelerimiz olmalıydı ve rapunzel uzatıp saçlarını pencereden almalıydı bizi o kaleye.
Ama sen gittin,şimdi çığlık çığlığa akşamlar.Ben sustum...
Denizsiz,siyah kentlerin geceleri uyuyamayan kaldırım bekçisiyim artık,cümlelerim yankı,ellerim ayazında sokakların.Arabalar geçmiyor,korna sesleri gündüzlerin müziği oldu ,uyuyamadığın gecelerde şikayet ettiğin insanlar taşındı mahalleden ve sokak lambasının gözlerine yansıyan ışıkları söndü.Şimdi istediğin gibi bu kent sessiz ama sen gittin.
Bilsen kaç gece yazıldım sen gelirsin diye nöbet zamanlarına ve kaçgün sensizlikte kavurdum kendimi aç insanlara,bir ümitti bir gülümseme herşey.Şimdi hayatım bunalımda,hapların yan etkisiyle kusuluyorum. Tüm zamanlar karışmış,gözlerim kapalı ben sadece seni arıyorum...
Gece,yaşam,gülmek,acılar ve gidişinin malzemeleriyle oluşturulmuş bir labirent hayatım,tüm yolların sonu uzak kentler tüm yollar sensizlik.Hava soğuk ellerim buz. Şimdi hayatımın en sensiz yerinde azgın bir tipiye yakalanmış bedenim,hayatım çok üşüyor ,sokaklar karanlık.
Sen gittin...
Biliyor musun? BABA
güneş yansımıyor artık odana bir gelsen öyle seversin ki...

YALNIZLIĞI ELLERİME KARANLIK BİR GECE GİBİ VERDİĞİN GÜN,SİLDİRDİM KAYDIMI YAŞAMAKTAN.
Gittin...
Denizsiz,siyah kentlerin geceleri uyuyamayan kaldırım bekçisiyim artık,cümlelerim yankı,ellerim ayazında sokakların.