sensizliğin yoğunluğunda bir kapı arayışındayım.her kapı bir duvar çıkıyor.kolu sökülmüş üstüne çimento vurulmuş.bunu yapan işçileri ah bi bulsam.
unut demesi çok kolay, sana çıkan her kapı kapalı.
unutması çok mu kolay?gelde bana sor birde.
kopması kolay mı?
bir geminin çapasını durduğu yere bırakması?
herşey kolay olur umarım.ilk limanda orda kalır sessizce sokaklardaki kedilerle kaynaşır kendime dostlar bulurum.
nası olsa her dost geçicidir.her aşkım her sevgim geçici oldu her arkadaşlığım her dostluğum sönücü oldu.bunuda ben sağladım.seni yok eder gibi.
kanımla yazacağım sözleri gözün gördüklerine.
kanınla yazacağım sözleri gözlerimin gördüklerine.
damlalarla nota yapıp sana dinleteceğim.
sonrada sessiz sessiz çekip gideceğim
nasıl şimdi hasta ruhlu bi insan oldum mu?
aşısını yaptıracam söz!
kanımdaki kanser mikropları tüm bedenimi sarmadan.
zaten hergün kemiğim eriyor bedenim eriyor küçülüyorum.
yok oluşumu izletmeyeceğim sana.
hemde sen yok olmadan, seni yok etmeden.
bir laf vardır ne ekersen onu biçersin diye, ben çok eçip biçtim ürünümü toplayıp eleğimi astım.asılacakların arasına bir kafa daha eklerim.unuturum ben gibi senide .
sapık bir organizmayım.herşeyi bekleyebilirsin benden.hertürlü zararın altında benim ayak izim vardı.
istersen sana da bir nüsha bırakayım.
yada adımı kazıyayım zihnine.
düşün, düşün!
düşündükçe bir ben yapayım senden kendime.
o zaman daha rahat öldürürüm seni