en çok geceleri uzaklara düþer seven yürek; kendimden bilirim...dar gelir yatak, taþ olur üstelik...yorgansa lok! ..aðar dönersin, döner aðarsýn...odanýn duvarlarý deve dönüþür ve biner üstüne üstüne...gözün tavanda ya da karanlýða aralanmýþ perdenin kývrýmýndadýr...uzaklarda, ta uzaklarda göz kýrpan bir yýldýzýn "O" olduðunu düþünürsün ve kovulursun olduðun yerden...hayýr peþine düþersin o ýþýðýn...

kimi zaman umuttur yýldýzlar
kimi zaman uzaklýk
kimi zaman da yar!..
bakýþýna deðer saçlarý...

sahi var mýydý senin saçlarýn?yoktu deðil mi? kesinlikle kelsin sen!..çünkü seni özledikçe yoldum onlarý...týrnaklarýma sor istersen, istersen de takâtýma...ama sen, onlarý her yoluþumda gidip yýkandýn, bilmediðim sular altýnda...eminim üþüdün ve kirli kaldýn gene de...çünkü seninle seviþmelerimde arýnýyordun sen...gidip ellerini yýka, bak gör ayný kalacaklar...beyaz mýydý ellerin ve ne tutardý en çok!..kaç sevgide hallaç atmýþtý acaba onlar, merak ediyorum...gerçi sen her bahar aþýktýn birilerine..bana yaz ortasý rastladýn...oysa ben kýþa çoktan ayak basmýþtým...dallarýmda top top kar, yüreðimde alev alev aþk tutuþturarak...

ah! ..o muhacir gönlümüz, hangi söðüt altlarýnda geçirir ki güneþ kaçkýnlýðýný...ve hangi yollarýn yolcusudur bilinmez...ama ben biliyorum
sýðýnmalarýmýn adýsýn sen! ..

iþte yine geldim özlemimi giyinerek, çevirme geri desem, biliyorum baðrýna basacaksýn...VUSLATSIZ kalarak ama!..

olamadýklarýmýzý oluruz gecelerde...baskýlar kalkar üstümüzden...yalnýzlýk kol gezer her hüçremizde...bizi biz yapan, bu yalnýzlýktýr bilirim...yalnýzlýðýmý susturmak için sana geldim yine; al içeri! ..bir kere de öp desem biliyorum VUSLATSIZSIN...

cellat aþk! katil aþk! nasýl kýydýn ki seni yüreðinde
yaþatan, boy attýran bir can'a böyle!..ellerin kýrýlsaydý, taþ olsaydýn, leþ olsaydýn kurtlara, kuþlara...bana yoldaþ olsaydýn, yeniden yeniden kesseydim sevdiðimi...bana býçak olsaydýn...

sahi kýrmýzý mý akardý kanýn? yoksa su gibi berrak olup çiçekler mi sulardý, susuz kaldýklarýnda...hepsi olaðan da, gönlümü susuzluktan kurtaran iksir olduðunu unutma!..

hapýn olaydým
hemþerin olaydým
merhemin, zehrin olaydým
ölümünü seyretseydim doya doya...
ama VUTLATSIZSIN....

kýyamam sana!..

içimizi korku basar nedense aþk kapýya gelince..kapýlar kilitlenir, duvarlar
kurþunlanýr...camlar kýrýlýr durup dururken...kaçarýz kendimizden...ardýmýzda bir yýðýn harami...

ömrümüz gider öbür yanda
öbür yanda týkýrdar saatler...
yollar uzanýr kývrým kývrým
artar dönemeçler
ve sen yorulursun tabii
gelme, çýkma yollara
hasret biter...

hani, mavi kanatlý kuþ armaðan etmiþtim sana, bir de kocaman kanatlý albatros!..ne oldu onlara?

ister minik bir serçe ol gel, ister kocaman kanatlý albatros...özlendiðini ve beklendiðini kaç kez söyledim sana; çýk gel! ..bak hazýr yataðýn, yorganýn, minderin...sobalar da yakmýþým üstelik, sýcacýk evim...bir dilim ekmeðe sürdüðüm özlemdir seni doyuracak olan; onu da hazýr ettim...

ne olur, gel! .....