Uygarlýk, gereksiz gereksinimlerin, sonsuz sayýda artmasýdýr -Mark Twain
 |
|
 |
|
|
||||||||||
|
“Zamanýn kaybolduðunu bilenler, en çok üzüntü duyanlardýr.” derken Dante... Aklýma bir kaç soru takýlmýþtý. Dante, acaba kim için üzülmüþtü? O anda kimi-neyi düþünmekteydi? Bu gün yýl dönümü þehitlerimizin… “Zaman ne kadar çabuk geçiyor,” derdi ninem… Sonra annem bu cümleyi sýklýkla yineledi… Çocuktum… Biraz serpilip, genç bir kýz oldum. Sevgi yürek kapýsýndan içeri sýzýnca, soluðu nikah memurunun kapýsýnda almýþtýk, diðer yarýmla. Ve bir kadýndým artýk… Anneliðe geçiþte aklýma gelmemiþti zaman. Ta ki, kucaðýma süt beyaz-gül kokulu yavrularýmý, bir melek emanet edene kadar. Bebelerimi büyütürken ZAMAN çok yavaþ geçiyordu… Ne zaman yürüyecek? Ne zaman sütten kesilecek? Ne zaman diþi çýkacak? Ne zaman kendi kendine yiyecek? Ne zaman konuþacak? Ne zaman çiþten kesilecek? Ne zaman okula gidecek? Ne zaman heceleyip, okumayý sökecek? Ne zaman büyüyecek? Sorularý ile oyalanýrken, bir bakmýþýz ZAMAN hýzla geçip-gitmiþ yanýmýzdan… Ve hala NE ZAMAN? sorularýný sormakla meþgul oluyoruz? Çocuklarýmýz ne zaman okuyup da adam olacak? Oldular iþte… Okudular da… Peki ne oldu? Bilinçlendiler-Düþünmeyi ve araþtýrmayý zamanýn önünde kattýlar… Bir yüzü fizikçiydi, ASELSAN-DA iþe baþladýlar… Kimilerine kader ve eceldi ölümleri… Kimilerine göre takdir-i ilahi … Asýl olaný ise yukarýda yazdýklarýmdý… Eli kanlý emperyalist, gözü dönmüþ katillerin, þehit ettikleri çocuklarýmýzdý… Ya ÜÇ gencecik fidana ne demeli? Suçlarý Cumhuriyeti korumak mýydý? Yoksa hýzla büyümeleri sonucu, düþünce ve fikirleri zamanýn önünde mi koþmaktaydý? Kendi kendime söylendim-durdum: Týpký ninem gibi… Týpký annem gibi… ZAMAN NE DE ÇABUK GEÇMEKTE!.. Yýl 1993 idi… Sayýlarý bu kez yüzler-binler ve üçler deðildi… Tam 35 aydýn ve ZAMANDAN hýzlý koþan usta kalemlerdi… Sýrtlan gülüþlerin ardýnda saklý, eli sopalý yüzlerce kuru softa kýþkýrtmalý, Tam 35 edebiyatýn gönüllü neferi alevlerin arasýnda kaldý… Ziftli duman geceyi sardý-kucakladý; masum çýðlýklar havayý kuþatmýþtý… Þimdi üzerinden tam on yedi sene gelip-geçti. Ve La Bruyere’nin Dante’nin aksine söylediði bir söz de aklýmýn duvarlarýný aþýp geçti. ” Zamanlarýný en kötü þekilde kullananlar, en çok, zamanýn kýsalýðýndan þikayet ederler.” Þimdi ben Dante’ nin mi yoksa La Bruyere’nin mi aklýný takip edeyim? Yok yok, ben en iyisi mi kendi aklýmla yetineyim. Ninem gibi, annem gibi dövüneyim. Nasýl olsa zaman aklýn örtülerini sýyýrmýyor. Anladým ki, herkes gafletin uykusuna tam teslim, eskisi gibi hiçbir þeyi umursamýyor. Emperyalist it-çakallar, Kant’ýn “sessiz testeresine” benziyor. Her þeyi silip süpürüp, önüne katýp, kesim hanesine götürüyor. Kendi kendime bakýn yine söylendim iþte… Týpký ninem gibi… Týpký annem gibi… Þimdi de ben sýklýkla söylenir oldum. Gerçekten ZAMAN ne de çabuk bizleri geçti? 35 Edebiyat neferlerimizin ve diðer þehitlerimizin mekanlarý cennet topraðý ile dolsun, nurlarda yatsýnlar. Ruhlarý þad olsun. Emine Piþiren/Edremit-Akçay 02.07.2010
ÝzEdebiyat yazarý olarak seçeceðiniz yazýlarý kendi kiþisel kütüphanenizde sergileyebilirsiniz. Kendi kütüphanenizi oluþturmak için burayý týklayýn.
|
|
Anasayfa
| Þiir | Öykü | Roman | Deneme | Eleþtiri | Ýnceleme | Bilimsel | Yazarlar | Babýali Kütüphanesi | Yazar Kütüphaneleri | Yaratýcý Yazarlýk | Katýlým | Ýletiþim | Yasallýk | Saklýlýk & Gizlilik | Yayýn Ýlkeleri | ÝzEdebiyat? | SSS | Künye | Üye Giriþi | |
Book Cover Zone
Premade Book Covers
ÝzEdebiyat bir Ýzlenim Yapým sitesidir. © Ýzlenim
Yapým, 2024 | © Emine Piþiren, 2024
ÝzEdebiyat'da yayýnlanan bütün yazýlar, telif haklarý yasalarýnca korunmaktadýr. Tümü yazarlarýnýn ya da telif hakký sahiplerinin izniyle sitemizde yer almaktadýr. Yazarlarýn ya da telif hakký sahiplerinin izni olmaksýzýn sitede yer alan metinlerin -kýsa alýntý ve tanýtýmlar dýþýnda- herhangi bir biçimde basýlmasý/yayýnlanmasý kesinlikle yasaktýr. Ayrýntýlý bilgi icin Yasallýk bölümüne bkz. |