‘’Önce düþünmemiz ve bir an evvel uygulamaya koymamýz gereken davranýþ nedir?’’ Sorusunun cevabýný uzun uzun irdelememiz gerekiyor mu? Ortak cevaplarda birleþmek ortak davranýþlarý sergilememizde hepimize öz güven ve saygýnlýk kazandýrmaz mý? Her insan/ toplum en iyi þekilde yaþamayý hak etmez mi? Þikayetlerimizin, serzeniþlerimizin özünde daha iyi koþullarda yaþayabilmek arzusu yok mu? Gelecek kaygýsý duymadan yaþamayý kim istemez? Ömrünüzü verdiðiniz , emek sarf ettiðiniz, saçlarýnýzý aðarttýðýnýz iþinizde emeðinizin karþýlýðýný almak ve refah içinde yaþamak düþüncesine kim ‘hayýr’ diyebilir?

Çoðu zaman Doðu ülkelerinin yeterince kalkýnamamasýnýn özünde ‘öteki dünya’ kavramýnýn yattýðýný dünürüm. Þark’ý þark tembelliðine iten nedenlerin baþýnda da sofist düþüncelerin payý olduðunu…Ancak Uzak Doðu’yu düþündüðüm zaman da çeliþkiye düþerim kendi kendimle. Japonya gibi bir ülkenin aralarýndan sýyrýlýp geçtiði diðer ülke isimleri gelir bir bir aklýma. Dilimin varmadýðý , inanmak istemediðim bir sözcüðü kullanmak istemem. O sözcüðün üzerine bütün vebali yýkýp yanlýþ anlaþýlmasýndan korkarým: ‘Ýslamiyet’…

Bir yerlerde yanlýþ yaptýðýmýz kesin. Ýlk emri :’Oku’ olan bir dinin mensuplarýnýn dünya ülkeleri içindeki yeri ilk emirle ters düþer, derin derin düþündürür beni. ABD ve Avrupa ülkelerinin ürettiði, bizim de bol bol tükettiðimiz bu iþin sonu nereye varýr? ‘’Doðulu muyuz yoksa Batýlý mý?’’ sorusuna vereceðimiz cevapta gizli mi yoksa her þey? Yoksa yýllardýr boþu boþuna mý aradýk bu sorunun cevabýný?

Bir yandan lüks toplumu olduðumuzdan þikayet ederken diðer yandan birbirimize verdiðimiz deðer neye sahip olduðumuzla müsaviyse çeliþkilerimiz doðruyu bulmakta zorlayacaktýr bizi. Bir yandan ruhumuzu arýndýrmaya çalýþýrken diðer yandan ruhumuzu gelip geçici dünya nimetlerine sahip olmak için kirletmemiz bir baþka çeliþki ne yazýk ki..

‘’Merhaba…ben Tunçluer…Serdar Tunçluer . Senin ismini merak etmiyorum . Geçmiþte ne yaþadýðýnýn önemi yok…þu an ne durumda olduðunun da bende . Sadece mutlu olduðunu düþünmek istiyorum…ve dilerim , mutlu olmasan dahi ,bu yazýyý okurken sende diðerleri gibi bir an olsa dahi mutlu ve sonrasýnda daima mutlu olacaðýnýz adýmlarý atarsýnýz birlikte . Ve hatta siz bu mutluluk içerisinde , okuyan bir diðeri ile yollarýnýz bir yerde kesiþir , mutlu bir sesin Merhabasý sizden O’na ,Ondan size dönerek mutluluklarýnýzý paylaþabileceðiniz ortamlar yaratabilirsiniz diyerek düþünüyorum .’’

Mutluluk …Medeniyet sözcüðünün gerçek karþýlýðý bence bu sözcükte gizli…Ama nasýl? Ne zaman? Ne yaparak? Bu sorularýn cevabý çok önemli. Tutsak olduðumuz bir kýskacýn pençesinden Kuantum Düþünce yardýmýyla mý çýkacak; yoksa yepyeni bir düþüncenin hazýrlayýcýsý olma vasfýna sahip olabilecek miyiz? Doðru ve gerçek mutluluðun tanýmýnda mý gizli yoksa her þey?!…
Türkiye Cumhuriyeti’nin bekasý ve gerçek uygarlýða imza atmasý için þöyle bir baþýmýzý kaldýrýp, kendimize güvenip, omuzlarýmýzý yükselterek hayallerimize kavuþma noktasýnda buluþmak dilek ve temennisiyle..

Çok saygým selamlarýmla…

Ýþbu yazý Saygýdeðer Serdar TUNÇLUER ve Deðerli eþi Handan TUNÇLUER’e ithaf olunur…