• ÝzEdebiyat > Roman > 1. Bölüm |
1
|
|
|
|
|
Etrafýndaki beyaz su kabarcýklarý sevdiklerine veda edemeden yola koyulanlarýn gözyaþlarý olabilir mi? Vapur aðýr aðýr açýldý iskeleden, ama uzun uzun birkaç kere daha öttürüyor düdüðünü. Baþka türlü nasýl “hoçça kal” diyebilirdi ki? |
|
2
|
|
|
|
|
Mizahtan hoþlananlarýn bir solukta okuyacaklarý romanýn 2. ve son bölümü |
|
3
|
|
|
|
|
Mizah sevenlere tavsiye edilebilir...Fazla uzatmadan sadece 2 bölüm halinde yayýmlanacaktýr. |
|
4
|
|
|
|
|
Geçmiþ, bugün ve gelecek birbirine karýþtý. Hangi zaman diliminde yaþadýðýmý bilmiyorum. Bilmemem önemli deðil de acaba sorsalar hangi zaman diliminde yaþamak istediðimi, ne söylerdim? Belki de sorana hakaret ederdim. |
|
5
|
|
|
|
|
Kaldýðýmýz yerden devam ediyoruz kaçýranlar önceki iki bölümü okusunlar lütfen |
|
6
|
|
|
|
|
Çok nazik bir bayandý bu hemþire. Yavaþ sesle konuþuyor, vücudumun herhangi bir yerine deðerse ya da bir alet baðlarsa deðerli bir þeyi koruma titizliðini gösteriyordu. Yüzü hep gülüyordu, iþin tuhafý ben bu hemþirenin yüzünü bir yerlerden hatýrlýyordum. Ama nereden? |
|
7
|
|
|
|
|
Bireyin deðiþimi. Ýnsanýn; “düþünce, bilgi, fikir ve deðerlerden oluþan” bilincinin; sonucu olan eylemlerin tahlili. Ýnsan tabiatýnýn, temelini oluþturan fikirlerin; eylemlerine nasýl yansýdýðý. Entrika-tema: Siyasi, eski bir hücre mahkûmunun; ömür boyu kaçtýðý, insafsýz bir toplumun önyargýlardan, kurtuluþ yollarý aramasý. |
|
8
|
|
|
|
|
‘Ben bir kitap karakteriyim.’ dedi adam. ‘Yazýlmaya baþlanmýþ, kurgusu olan ama bitmemiþ bir romandaki tiplemelerden biriyim yani. Benim gibiler dünyada çoktur. Ya tekrar kitaplara dönmeye çalýþýrlar...’ Selçuk ve bana baktý.. |
|
9
|
|
|
|
|
bir dönem þiirlerini içerir |
|
10
|
|
|
|
|
Bu eser yayýmlanýrsa, elde edilecek telif ücretinin tamamý “Sokak Hayvanlarýný Koruma Derneklerine” baðýýþlanacaktýr. ÖFH |
|
11
|
|
|
|
|
Savaþýn ertesi günü.O günkü gazete manþetleri: Delice savaþtýlar ama zafer bizim oldu. Delilerin devleti yerle bir edildi. Deli hükümranlýðý buraya kadar. Savaþ bitti ama çok sayýda can kaybý ve yaralý var. Güvenlik güçleri baþarýlý bir operasyonla delilere “Dur!” dedi. Deliliðin sonu budur. |
|
12
|
|
|
|
|
Daha sonra, ölü bir mahalleden geçtim biraz da korkarak. Tektük insan var. Kimse konuþmuyor, sokaklarda hiç çocuk yok. Bir tane motorlu vasýtaya bile rastlamadým, hayvanlarýn çektiði araçlara da. Kedi, köpek ya da baþka bir hayvan yok, yok... Bu ölü mahalleyi kanter içinde kalarak terk ettim. Kýrlara çýktý yolum. |
|
13
|
|
|
|
|
Ýyilik ve kötülük týpký karanlýk ve aydýnlýk gibi iç içe ve birbirlerini tamamlayarak bir insanýn içinde veya bir yerlerde öylece yaþarlar. Safi iyilik veya safi kötülük yoktur derler ama buna raðmen birileri iyi birileri kötü olur. Zaman bunu deðiþtirir mi? |
|
14
|
|
|
|
|
Oradan ayrýldýktan sonra ne yapacaktým? Bu konuda herhangi bir planým yoktu. Yürürken bir karara vardým: Ýþte, artýk evsiz yurtsuz tam bir serseriydim; öyleyse orada burada sürterek hayatýma devam edecektim. Her yer benim evimdi, her yer benim yurdumdu. |
|
15
|
|
|
|
|
Neden býrakýp gittin prensesini? Neden maddelere tutsak ettin beni? |
|
16
|
|
|
|
|
Köyüme yapýlanlar öfkemi kabartýyor, “Alýn apartmanlarýnýzý, fabrikalarýnýzý, otomobillerinizi, yollarýnýzý; verin Kýzýlpýnarýmý!” Diye baðýrmak istiyorum! |
|
17
|
|
|
|
|
Tam o sýrada, yan odanýn kapýsý açýldý, üflesen yýkýlacak, çöp gibi, her tarafý buruþmuþ, yürümeye hali olmayan, iyi giyimli bir adam çýktý. Ýþte bana hakaret eden bu! Hemen üzerine atladým, boðazýna sarýldým, bütün gücümle sýktým sýktým sýktým.. |
|
18
|
|
|
|
|
"Her bir kelimen beni kendine daha da aþýk etmeni saðlýyor. O kadar bilinçli konuþuyorsun ki..." diyor. Gülümsüyorum. |
|
19
|
|
|
|
|
Bir yandan terlerini silerken, diðer yandan da sigaralarýný yaktýlar. Masadaki içkilerinden birer yudum aldýktan sonra Nazan, dudaðýnýn kýyýsýna yerleþmiþ gülümseme ve gözlerinde, sevgiyle karýþýk bir ýþýltýyla Arzu’ya baktý.
Arzu:
“Ne o kýz, beni becerecekmiþsin gibi bakýyorsun” dedi gülerek.
|
|
20
|
|
|
|
|
Gözlerimi kapattým, birden Ýmparator'un gövdesi üzerime devrildi. Kendimi geri atarak kurtulmaya çalýþtýysam da kocaman gövdesi omuzuma çarpýp yere düþtü. Þaþkýn þaþkýn yerdeki adama bakmaktan baþka bir þey yapamýyordum. Tetiði ne zaman çektiðimi, nasýl çektiðimi hiç hatýrlamýyorum. |
|
Anasayfa
