Toparlıyorum Eşyalarımı..!
Sevmek..Ayrılmak..Unutamamak..Özlemek..Anlaşılamamak..Alışmak..Hayat
"Kitaplar, hiç kimsenin elinde bu kadar ağır ve bu kadar hafif olamamıştır." – Umberto Eco"
"Kitaplar, hiç kimsenin elinde bu kadar ağır ve bu kadar hafif olamamıştır." – Umberto Eco"
Sevmek..Ayrılmak..Unutamamak..Özlemek..Anlaşılamamak..Alışmak..Hayat
başlık abartılı değildir. o dünyanın en masum, en samimi, en hakiki yayıncısıydı.
kimdi bu yayıncı, onun kişisel dünyasında kısa bir yolculuk yapalım...
Ne yanından geçen otobüsün içinden bakan benim, ne de kaldrımda yanından geçen insanların tavrı umrundaydı… Böyle bir dünya görmeyeli çok olmuş, özlemişim!
doğrunun ne olduğunu bilen birine ufak da olsa bir yalan söylerseniz güveni tek bir darbeyle yerle bir oluverir işte.
Vurmak istediğimizi söylerken, elimizdeki doğru silah olsa bile bir çoğumuz ya silahımızı nasıl kullanacağımızı bilmiyoruz, veya hedefimizin neresi olduğundan bihaberiz. Sadece vurmamız gerektiğini söylüyoruz. Bir yandan ise ne yapmalı, ne yapmalı diye sorarken, hiç birşey yapmıyor...
Her gece başımı yastığa koyduğumda ruhum bedenimin uyku isteğine isyan etti. Bedenimle ruhum iç çatışmaya girerken uyku benden uzaklaştı.
Her sabah yataktan çıkmam gerektiğini düşündüğümde, gece boyunca uykunun çok az beni bulduğunu hissederek ve bütün gece boyunca gözlerimi defalarca açıp, defalarca yataktan kalkıp kitaplara sarıldığımın farkına
Geçtiğim her istasyonda bir şiirim var şimdi.. Hala kaybedecek bir şeylerinizin olduguna sevinmiyor da üzülüyorsanız bayım; kimsesiz şiirlerimin babası olur musunuz?
Bu tip insanlarda kişilik problemi olduğunu düşünüyorum…
İnsanlara tepeden bakabiliyor bu tip insanlar,
Hor görebiliyorlar.
Oysa sadece farklı bir toprağa gidip geri dönüyorlar.
Ve unutuyorlar yeryüzü her yerde aynıdır; ama insanları farklıdır…
...Her öğrendiğimiz düşünce sürecinde;bir adım daha atmışızdır sonsuzluğun ilahi zenginliğine.Ve etrafımızdaki sınırları biraz daha güçlendirmişizdir düşüncelerimizle...
Sen dikili çiçeklerin esiri, ne bilirsin ki ezilen toprakta bir çiçeği yeşertmeyi… Sen çıkmaz yolların adamı...
Ben, topraktan gelen
ve ateşte pişen su’dan yaratıldım
Ben insan’ım.
Bir günümün içinde bin günüm geçer
Bir acımdan benim bin acı çıkar
Hem de, saniyelerin bile önemli olduğu anlarda öğretti, hayatın uzun olduğunu…
Bir yuvarlağın çok köşesi olduğunu duymadım.Bunu araştırırsam bana araştırmacı derler.
Bir yuvarlağın çok köşesi olduğunu bildim.Bu bilgi üstünde durursam bana mutsuz derler.