Yamalı Hayaller
Anne, şimdi sokaklar benimle oynuyor anne. Onları da yamalar mısın? Hepsinin üstünde yırtık hayallerim var anne.
Anne, şimdi sokaklar benimle oynuyor anne. Onları da yamalar mısın? Hepsinin üstünde yırtık hayallerim var anne.
Tanımamazlıktan gelen kaçamak bakışlarımız, gerçekleri alabildiğine inkar ediyor.Maskelerimizin yüzümüzde bıraktığı izleri hiç göremiyor isyankar yanı ruhumuzun.
Gözlerimiz bir noktaya odaklanmış,gözlerimiz kör yürüyoruz…
Ivır zıvırı doldur torbana, sonra ohh, rahatsın di mi? İşte bu her zaman zannettiğimiz kadar kolay olmaz çünkü her ıvıra bir zıvır eklendiğinde taşınabilecek ağırlık sınırına yaklaşan çöp torbamız kendini boşaltacak bir konteyner arar.
Belki bu yazıda diğer bir sürü bazı yazılar gibi kişisel mastürbasyondan başka bir şey değildir ki hala komşu toprakta insanların karınları kurşunlarla doldurulurken….
Amaç olmadan insan
nasıl hareket edebilir.
‘her gün hangi amaçların
peşindeyiz, görünen görünmeyen
bilinse, herkes saklanacak bir yer arardı.’
Birden geldi.Aslında bu gerçek değil. Niye yazdım anlamadım.Yani ben böyle değilim. Değilmiyim?
Yüklemler yerini beğenmiyor, özne zaten eksik. Madem öyle tümleçleri de boşa harcamayalım. Tümleçlerle anlaşamadığı zamanları oluyor insanın. Sorulmayan şeyleri söylüyor bazen tümleçler. “Şimdi onu sorduk mu?” demek geliyor insanın içinden. Sorulmayan şeyleri duymak tahammül edilmesi gereken bir durum oluyor bazen.
Girerken ne değişti neler değişmiş diye bakınıyorum çevreme. Sonra yanıldın diyorum. Yanılıyorsun, kandırıldın diyorum. Devamlıda kandırılacaksın böyle giderse, diyorum.
İkimiz de uyumsuzduk ve bu dünyadan değildik. Evet bir başka dünyadandık biz ama yine de dünyalarımız farklıydı. Birleştiremedik, ortada buluşmayı beceremedik.
Ah diyorum senle de ayrı düşeceksem, ben .
Bitmiş demektir hayatımda suya yakın günler.
Çok yakında etrafta hiç 'disconnectus erectus' türünün örneklerini göremeyeceğiz. Yabancılaşma mağduru insan sayısı azalıyor. Sanki herkes er ya da geç pes edip sisteme giriyor istese de, istemese de. Sanki uyumsuzların hepsi intiharı seçiyor veya deliklerinden çıkmıyor, çıkamıyorlar. Nesilleri mi tükeniyor acaba? Fakat her şeye rağmen etrafımızda görebildiğimiz bazı
Cümlelerin üzerinde geziniyorum çizgilerine basmadan, silinir korkum tebeşirle çizilmiş olmasından...