Ömer Faruk YILMAZ
Sinn - Raa
İçtiğin suyun boğazıma dizildiği anlarda oldu, ölmeyi unuttuğum zamanlardı... \] /
Bağışla Beni!
Her şeyden çok istediğim; seni kendini bulurken görmekti. Beklide bu yüzden oyalanıyorum yeryüzünde... Ama artık bağışla beni!
Kör Bir Ebe!
Yırtık pantolonumu, yaması kapansın diye çekerken dizlerime, ilk defa, astarlı lastiğimin parlaklığında senin için taranmıştı saçlarım. Kamyonumda taşınası bir seni bilirdi ellerim, tahtadan silahlarım kadar sahiptim sana, bilyelerim kadar sevdamdın!...
Sevdiğimi Söyleyin O'na
Bir an gelecek en unuttuğum yerden çıkıp gülecek diye bekliyordum hep. Bazen dualar yolluyordum günahlarına, cezalandırıldığım kadar bağışlansın istiyordum. Onsuz bir beni görünce, aldatılan çocuk, bıçaklanan göz, yankesilen ciğer, yırtılan perde, buruşan surat(...)bana beni anlatıyordu; anlatamıyordum!...
Frezya
Söylesene Frezya; kaç Mecnun Leyla'sından vazgeçmişti peşinde? Kaç Yusuf oluk oluk kan kaybederdi sırtında bıraktığın tırnak izlerinde? Kaç Aslı Keremini verem etti derdinle? Ve Kaç Ferhat çelik alaşımlı bilekler tüketti, pamuk balyası dağlarında aşk yorgunu elleriyle?...
Oldu Mu Yar?
Beni anlamadın yar, anlatmak sende kaldı. / Yüreğim sende kaldı, yüreğim; oldu mu
Dört Mısra Arası Hayalin
Sinsi sinsi kaçışlara doğru atarken yâ da en ağır duygularda bile vurduğunu zannederken, kendine bile uyak olamayan o kalbinin ritimsel bozukluğuna sor beni ve dursun artık ellerin! Gırtlağımda izi kalan yüzük parmağının kızarmışlığını soruyorlar bana....
