• İzEdebiyat > Öykü > Modern |
81
|
|
|
|
Her şey öyle çabuk oldu ki.
Patronun yanına gittim. Bana şöyle dedi;
“Dünkü toplantıya sarhoş gelmişsin ve bölüm şefinin üstüne kusmuşsun”
“Kimden duydunuz bilmiyorum ama saçmalık” dedim
“Peki, sarhoş muydun? “
Bir süre zorladım kendimi,
“Hatırlayamıyorum”
|
|
82
|
|
|
|
Pazartesi bitti oh!...Cumaya az kaldı... |
|
83
|
|
|
|
Zamanını şaşırmış adet günlerinin melankolik etkisiyle kusuyordu kız
Bir derenin kenarında
|
|
84
|
|
85
|
|
|
|
İkilemler içinde geçen zamanlar...Kaybedilen canlar ve yeni bir sevinç uğruna harcanan emek...Nedime,özel bir kadın... |
|
86
|
|
|
|
Senden de üvey babamdan da nefret ediyorum dedi... Üstelik sen de onun gibi alkollusun. O gün öylesine gittim ki kayboldu gelişlerim... |
|
87
|
|
|
|
Yine de uçurtma bayramlarını bekleyen solgun yüzlü çocuklar gibi şendi odadaki bütün resimler.
Ayna, paslanmaya yüz tutan bir aşkın ağırlığına dayanamayacak kadar çok mutsuz kadın yüzü görmüştü.
|
|
88
|
|
|
|
Her oyun -en neşelisi, en yenisi, en ilham vericisi bile- eninde sonunda hüzünlenmeye mahkum korkarım. |
|
89
|
|
90
|
|
|
|
"Muavin yolcuları saymaya başladı." |
|
91
|
|
|
|
Tek satırlık post modern bir hikaye... üçüncü doğumgünümüzün tatlı hatırasından bizi kim ve ne vazgeçirebilir ki ... |
|
92
|
|
93
|
|
|
|
Ceninden, dedeye, ekonomi... |
|
94
|
|
|
|
...Bir an için odayı sessizlik kapladı.Oda zaten yeterince sessizdi.Pencereler yalıtılmıştı.Kapı bile ses geçirmeyecek şekilde tasarlanmıştı.
Doktorun,her hastasında olan “Acaba bu odada konuştuklarım bu odadan dışarıya çıkar mı?” sorusunun Handan'ın kafasını meşgul ettiğini anlaması uzun sürmedi.
-Lütfen rahat olunuz.Burası sadece bize acı veren hayatla değil,aynı zamanda kendinizle yüzleştiğiniz bir odadır.Ve eğer ki söyleyemeyeceğiniz bir şey olduğunu düşünüyorsanız size yardım edemem.Kendinizi dünyadan soyutlanmış bir odada düşünün.Burası sizin mahşeriniz!!!
Handan,bu konuşmadan sonra soru işaretlerinden kurtulmuş gibiydi.
-Ben kocamın öğrenmiş olmasından korkuyorum...
-Neyi???...
Bir avukat ve bir doktor.Yaşamları iyiydi.Ancak beklenmeyen bir olaydan sonra düzenleri bozuldu.Handan tekrar hayatını bulabilecek mi?Yoksa mahvettiği hayatların acısına katlanabilecek mi? |
|
95
|
|
|
|
İki saat oldu geleli. Annem susup; dantel örmekten başka bir şey yapmadı. Şimdi de elimde tepsiyle salona giriyorum. |
|
96
|
|
|
|
herkesi kendi gibi yaşadığını düşünüyordu. herkes onun kadar sıkılır, herkes onun kadar sevinirdi. daha fazlasını ya da eksiğini hiç düşünmedi. |
|
97
|
|
|
|
Gündelik şeyler anlatıyordu dostu. Bekliyordu adam. Bir askerin beceriksizliğiyle ilerleyen dostunu bekliyordu. Kopacak fırtınanın savrukluğunu bekliyordu. Kent insanının içine düştüğü bunalımlarla koştuğu sokakları bekliyordu. |
|
98
|
|
|
|
Sevdiklerimizi kaybetmek hayal bile olsa ürkütücüdür.İnsan daha bir savunmasız hisseder kendini.Ve çabuk uyanmak lazımdır bu hayallerden... |
|
99
|
|
|
|
O sabah uyandığında kafası karmakarışıktı. Önceki geceden, uykusundan, yolculuğundan ve rüyalarından kalması gereken acıları yoktu. Hiçbir şey yoktu! |
|
100
|
|
|
|
Bu şehir mi büyük,insanlar mı küçüldü? |
|