• ÝzEdebiyat > Öykü > Beklenmedik |
241
|
|
|
|
|
Parmağımdan çıktığında bu kadar kanatacağını bilmezdim bir altın halkanın.Yüzük izi gibi duruyor şimdi ince,beyaz parmağımdaki yara kabuğu... |
|
242
|
|
|
|
|
Unut dediler ilk, insan unutmak için mi sever birini? |
|
243
|
|
|
|
|
Aðlama Güneþ, gömme karanlýða kendini.. Bitecek içindeki sonbahar, günler doðacak. Ya da aðla en iyisi. Gösterdiðin; ama göremediðin vefaya aðla. Gel yanýma ve akýt içime ne varsa. Böyle biter bu acý.. |
|
244
|
|
245
|
|
|
|
|
kýsa notlar, birbirini takip eden; zamansýz, mekansýz,
özgür... |
|
246
|
|
|
|
|
Beklenmedik bir öykü bu, sevdanýn derin sesleniþi...
Hiçten hepe yolculuklar arayan bir maneviyat çaðrýsý,
Ýmdat diyen bir haykýrýþ, cennet masalý sýr oldu sanki,
Hasret diyarlarýnda, duyuldu sonsuzluðun matemi.
Mustafa Kemal ÝZGÝ |
|
247
|
|
|
|
|
Ölüm mukadder,ama öldürme bir suçlu birde maktul demek. Ölümün ve öldürülmenin en acýsý ise taammüden... |
|
248
|
|
|
|
|
Kalkýyor, pencereye doðru yürüyor... Çýplak ayaklarýndan zeminin serinliðini hissediyordu. Bir de gözlerine gelen güneþ ýþýklarý olmasa !..
|
|
249
|
|
|
|
|
Denizdeki yaþamdan bir kesit... Günlük yaþam içinde sosyal statüleri olmayan deniz emekçilerine ithaf edilmiþtir |
|
250
|
|
|
|
|
“Maraþ Katliamý’nýn olduðu gün ne yapýyordun?”
Sustun, gözlerini kaçýrýyordun, dinledin, ben devam ettim:
“Okuldan gelmiþtim, Annem aðlýyordu anlýyor musun? Ben, ölümle o zaman tanýþtým… Birkaç yýl önce ölen dayýmýn cesedini göstermemiþlerdi çünkü…” |
|
251
|
|
|
|
|
Karþýsýnda onun gibi bekleyen bir baþka haným daha vardý. Bir an göz göze geldiler. Ýki korkan, ürkek göz birbirine bakýyordu. Karþýsýndaki bayan “Siz Deniz’in annesi misiniz?” diye sorduðunda Leyla “Evet ama nereden bildiniz, tanýþýyor muyuz?” dedi. Karþýsýndaki bayan “Ben de Umut’un annesiyim” diye yanýt verdi.
|
|
252
|
|
|
|
|
Yaþlandýkça görünmezlik yeteneði kazanan yaþlýlarýmýz vardýr bizim. Onlara o yeteneði biz kazandýrýrýz. Fark etmeyiz. Fark edilmezler. |
|
253
|
|
|
|
|
saf olana dokunduðunda çýkan ses ne ise... |
|
254
|
|
|
|
|
Mevsimler bir cumartesi sabahýný vurduðunda, ufacýk bir kene, kýrmýzý deri ceketli bir mor ineðin kapkara, çikolata renkli sýrtýnda, ineðin cinselliðini emiyordu. Ayný anda gökyüzü, bir galaksiler arasý çatalca ayrýlmýþçasýna, karþýt görüþlü bulutlar tarafýndan birkaç parçaya bölünmüþtü. Ayýn 32’siydi.
|
|
255
|
|
|
|
|
Zor Þartlarda Yaþanan Bir Aþkýn Aldatmanýn Karþý Konulmaz Zehri ile Yok oluþu |
|
256
|
|
|
|
|
...Ben ne bedbaht bir kadýným, o gururu asla duyamadým, asla tam manasýyla mesut olamadým(!) |
|
257
|
|
|
|
|
Nar'ýn Bahçesi,
her an karþýlaþacaðýmýz içimizden birinin öyküsü...
Yaþamýn
her anýnda etkisinde kalýnan çocukluk anýlarýnýn beklenmedik öyküsü...
|
|
258
|
|
|
|
|
"Ben yapmadým.Benim suçum deðil." |
|
259
|
|
|
|
|
'Acaba bana yeþil ýþýk yakacak mý, yoksa ayakkabý topuðunu mu kafama yiyeceðim?' diye düþündüm...
Ve o günden sonra sana kur yapmaya baþladým.
Amacým seni kurduðum tuzaða çekmekti. Nihayetinde o iletileri yazmaya baþladým. |
|
260
|
|
|
|
|
Ýnsanlar hayalleriyle yaþar... |
|
Anasayfa
