Temmuz ortalarýydý
yanmýþ yýkýlmýþ þehirlerin
tam da kýyýsýnda
dað yürekli çocuklar oyun oynuyordu...


bilmezdi hiç bir çocuk adam öldürmeyi
iyi becerirdi þaklabanlýklar yapýp
insanlar kendini güldürmeyi...


temmuz ortalarýydý
taþýn üstünde taþ kalmamýþ
yenilip yutulacak þeyler
sadece yetimlik ve öksüzlük
onlarda boðazdan geçmiyor bir türlü...


bombalarýn ne dini ne imaný vardý
hey yaþanýlasý dünya
mazlumlara yüreðin niye bu kadar dardý...


temmuz ortalarýydý
bombalar ýslýk çalarak geliyordu
Beyrut sokaklarýna Ramallaha
Gazze'ye Baðdat'a
çocuklarýn çaldýðý ýslýða benzemiyordu...


ölüm kol geziyordu
yýkýlmýþ þehirlerin izbe sokaklarýnda
nerede bir çocuk görse
inceden inceye süzüyor
sonrada bir göz açýp kapama aný kadar zamanda
hem anasýný hem de babasýný üzüyordu...


ülkeler baþtanbaþa aðýt
ey coðrafya sen kadersin
sen bizimsin
ey Orta Doðu senin de yüzün gülsün
silkin kalk da
baþýnda ki zilleti daðýt...