HASRET KALDIM
Benim yüreğimi ihanetin yaktığı ateş kavurdu,
Dost bildiğim hainler sırtımdan vurdu,
Gönlümün bahçesindeki güller sararıp soldu,
Kalmadı sevgiye dostluğa artık inancım.

Kalbim yalancıların oyuncağı oldu,
Sevginin yerini kin nefret doldurdu,
Ağlaya ağlaya göz pınarlarım kurudu,
Ben bir hata yaptım dost görünen sahtekarlara inandım.

İhanet yüreğimden vuran kurşun oldu,
Nefret ateşi beni yaktı kavurdu rüzgar küllerimi savurdu,
Duygularım dipsiz bir kuyuda boğuldu,
Sevinçle uyandığım sabahlara hasret kaldım.

Gözlerim neşeli umutlu bakmayı unuttu,
Acılar gönlümün canlı bahçesini kuruttu,
İstediğim her şeyimi paylaşacağım gerçek bir dosttu,
Ben yaşadığım en mutlu günlerimi aradım.