Güzel, pýrýl pýrýl bir pazar günü, ev de kanepede ayaklarýmý uzatmýþ yatýyorum. Arada þekerleme yapýyorum, arada gözlerimi açýyorum, manasýz manasýz tavana bakýyorum. Kâhya da yanýmda azýcýk ötede. Yemek yiyeli epey oldu da caným biraz meyve çekti bu yaz günü. Yaz meyvelerinin hepsini severim. Allah var onlarda beni sever. Kavun, karpuz, þeftali, kayýsý vs. Kâhya'da anlamýþ olacak ki gözlerimden, durmadan dürtüyor beni ''Kalk çok yattýn,, dolapta mis gibi karpuz var mideye indir onu bir kere hemencecik.'' Kâhyayý dinlememezlik edemezdim tabi ki usulca yerimden kalktým ve dolaba doðru bir nokta operasyonuna karar verip kapaðý açýnca kan kýrmýzý karpuz ile göz göze geldik. Bu kahyaya ne kadar minnettar olsam azdýr beni karpuza yönlendirdiði için... Döndüm O'na...

- Ýyi ki de karpuzu tavsiye ettin bana
- Biz dostuz senin için en iyi olaný düþünürüm ben.
- Eyvallah eksik olma, beni ne kadar sevdiðini saydýðýný bilirim.

Sonrasýnda içeri geçtim. Günlük gazeteleri okumaya baþladým. Kâhya'da peþimde

- Hep bir tarafýn gazetelerini okuma. Saðdan, soldan, ortadan her gazeteye göz gezdir. Bak karýþmam yoksa...

Takýlýyor bana aklý sýra...

- Sen merak etme her çeþit siyasetin gazetelerini okurum ben. Sonrada kafamda analiz, sentez ne gerekiyorsa yapar da ondan sonra yazmaya çalýþýrým.
- Hah þöyle iþte ben de bunu beklerim senden her zaman...

Bir müddet sessizlik oldu aramýzda ile...

- Sigara içmiyorsun, alkol de kullanmýyorsun. Ne güzel senin adýna çok seviniyorum.
- Adýmýn Ahmet olduðunu bildiðin gibi biliyorsun ki onlarý yýllar önce terk ettim ben.
- Onlardan baþka o kadar zevk alýnacak çeþitli þeyler var ki dünyada.
- Bilmem mi bilmem mi? Baþta okumak, yazmak, bazen sevdiklerine göz süzmek.
- Ýnsanlarý, canlýlarý çok seviyorsun biliyorum. Kâhyan olarak bu halinden çok ama çok memnun olduðumu bilmeni isterim.
- Sevilmez mi insanlar, canlýlar, Allah'ýn yarattýðý bütün canlý cansýz varlýklar...

Terlemiþtim biraz havanýn sýcaklýðýndan. Fark etti o da terlediðimi...

- Hadi git bir duþ al da ýlýk su ile kendine gel.
- Doðru diyorsun. Ýþim gereði insanlar ile çok muhatap oluyorum. Onlarýn yanýnda ter kokmamam lazým.

Sabah duþ almýþ olmama raðmen. Öðleden sonra girdim bir daha duþ aldým. Kahya'mýn çok hoþuna gitmiþti bu durum.

- Oh be ne güzel temizlik hakikaten imandan gelirmiþ.
- Biraz okuman yazman lazým Ahmet. Bu aralar biraz gevþetiyorsun gibime geliyor okuma ve yazma iþini.
- Yok yok gevþetmiyorum. Yine yazýyorumda. Biriktirmeye ve olgunlaþtýrmaya çalýþýyorum yazýlarýmý.
- Biraz akrabalarýný ihmal ediyorsun bu sýralar bakýyorum da.
- Evet haklýsýn nereden anladýn?
- Görünen köy kýlavuz istemez. Hep yanýndayým. Ben anlamayayým da kim anlasýn?
- Kim anlasýn?
- Soruya soru ile karþýlýk verip espriye boðma.
- Tamam tamam haklýsýn.

Daha sonra evden çýkýp iþlerimi halletme durumundaydým. Rüzgar çýkmýþ aðaçlarýn yapraklarýný hafiften hafiften oynatýyordu. Tekrar eve döndüðümde, hava kararmak üzere, akþam ezaný okunuyordu. Kâhya yine döndü bana...

- Duþ al yine duþ.
- Evet, evet bu gün üçüncü olacak hayýrlýsý.
- Televizyon filan açma boþ ver. Oku biraz yazabiliyorsan yaz. Bu gün bir bayan yazar, böyle sýkýntýlý dönemlerde en iyi yapýlacak þeyin gülmece ile uðraþmak ve kafa boþaltmak olduðunu yazmýþ gazetede ki köþesinde.
- Katýlýrým ben de bu bayan yazara bütün kalbim ile ne yapalým iyi de olsa ortalýk kötü de olsa insanlar, burasý bizim memleketimiz. Gidecek baþka bir ülkemiz, yerimiz mi var?
- Bir kahve yap þuradan kendine höpürdet bakalým. Bilirim Türk Kahvesini seversin.
- Haklýsýn severim içinde Türk Müslüman olan her þeyi.
- Bilirsin, kahve içinde ki uyarýcýlardan dolayý zihni açar, yeri gelir uyku kaçýrýr.
- Bilirim, bilirim.

Biraz yine okuyayým yazayým derken, bu yazý çýktý ortaya.

Sonrasýnda bir arkadaþým yanýma gelince bu yazdýðým yazýyý azýcýk okuttum. Döndü bana yazýyý tam bitirmeden.

- Hop birader köþk filan mý aldýn? Ne iþ bu kâhya filan ayaklarý bizden habersiz anlat da bilelim.
- Ne köþkü birader? Ha o ayrý, gönlümde tüm insanlarý sýðdýrdýðým, dostlarýmý, arkadaþlarýmý sýðdýrdýðým bir köþk var zaten. Kâhya'ya gelince o da keyfimin kahyasý ipleri benim elimde. Bazen hareketlerimi aklým ve mantýðým ile yaparken bazen de keyfimin kahyasýna göre hareket ediyorum. Özet olarak durum budur.