Ýkisi de yetmiþli yaþlarýn üstünde, seksenlere merdiven dayamýþ, hiç evlenmemiþ kýz kardeþlerdi. Büyük olanýn adý Naciye küçük kardeþinin adý ise Binnaz'dý. Babalarýnýn doksanlý yýllarda ölmeden evvel kendilerine miras býraktýðý üç oda bir salon kaloriferli ev de beraberce kendi hallerinde yaþayýp gidiyorlardý. Müsrif kadýnlar deðillerdi kesinlikle. Sigara içmezler, içki desen aðýzlarýna almazlar, kokusunu bile bilmezlerdi. Yýllarca devlet kademelerinde çalýþýp çabalamýþlar ve alýnlarýnýn teriyle de emekli olmuþlardý seneler önce. Emekli maaþlarýný aldýklarý zaman paralarýný birleþtirip beraberce hem üstlerine baþlarýna, hem de boðazlarýna özgürce harcarlardý...







Her ne kadar evlenmemiþ olsalar da en büyük zevkleri olan þehir içinde ve þehir dýþýnda seyahat etmekten geri durmazlardý. Þimdilerde yaþlarý epey ilerlediði için eskisi gibi gezemeseler de, kýþ günü havalardan fýrsatýný buldukça baþkentin birçok semtini üþenmeden dolaþýrlardý. Birçok semti sokak sokak bilirlerdi. Bu deðiþik zamanlarda þehirde yaptýklarý geziler ruh saðlýklarýna ve beden saðlýklarýna da çok iyi geliyordu. Zaten yaz olduðu zamanda ucuz yollu turlarý takip ediyorlar ve ara ara onlara katýlýyorlardý. Kapadokya'dan Asos'a, Didim'den, Kuþ Adasý'na, Göreme'den Kafkasör'e kadar yurt içinde gitmedikleri köþe bucak kalmamýþtý. Az daha gezecek olsalar neredeyse Evliya Çelebi'nin ve Ýbn-i Batuta'nýn geçmiþte yol aldýklarý kadar yol yapacaklar, rekor kýracaklardý.







Yine bir pazar günü, otobüs indirim kartlarýný da yanlarýna alarak þehrin ta öbür ucu olan Keçiören semtine gitmek üzere evden çýkarlar. Beþ altý dakika içinde duraða geldiklerinde, duraðýn epey kalabalýk olduðunu fark etseler de tedirginlikleri yoktur içlerinde. Bir zaman bekledikten sonra belediye otobüsü duraða yavaþça yanaþmýþtýr. Düzenli bir þekilde durakta bekleyen bütün yolcular ile birlikte otobüse binerler. Oturulacak yerlerin hepsi dolu olup, birçoðu da gençler tarafýndan geçici mülkiyet altýna alýnmýþtýr. Kimisi yanýnda ki arkadaþýyla konuþmakta kimisi gazete ya da ders kitabýný okumakta, kimisi de uyuma numarasý yapmakta, bazýsý kafasýný otobüsün içine çevirme niyeti olmadan camdan bakmakta, yaþlý, ayakta zor duran insanlara hiç aldýrýþ etmemektedirler.







Naciye Haným ve Binnaz hanýmlarda ayakta kalmýþlar ve yakýnlarýnda ki bir demirden tutunmuþlardýr. Otobüsün içinde herkesin nefesi bir yanýndakinin ensesindedir. Bunalmak iþten bile deðildir, neredeyse herkes birbirinin içine düþecektir. Binnaz Haným kimi gençlerin gözünün içine içine bakmakta, bazen oflayýp puflamakta ise de gençler týnmamakta, kýllarý bile kýpýrdamamaktadýr. Bu bakýþ ?'Ulan zibidiler kalksanýz ne olur sanki teyzelerinize yer verseniz, siyatiklerim var zaten'' bakýþýdýr adeta. Göz temasý kurduðu gençlerin bakýþý da ?'Yürü git iþine teyze biz de öðrenciyiz beynimizde yorgun bedenimiz de'' bakýþýný andýrmaktadýr. Bir zaman sonra Binnaz hanýmýn baþý dönmüþ, midesi bulanmaya baþlamýþtýr. ?'Ay fena oluyorum!'' Kýz kardeþinin omzuna baþýný yaslar. Kýz kardeþi anormal bir durum olduðunun farkýndadýr. ?'Binnaz ne oldu sana ne oldu kardeþim baþýn mý dönüyor, miden mi bulanýyor renginde atmýþ gibi?'' Binnaz zor nefes almaktadýr, ayakta zor durmaktadýr, baþý da dönmektedir. Bir anda belediye otobüsünün içinde bir hareketlenme olur. Ayaktakilerin baðýrýp çaðýrmasý ?'Eyvah teyze hasta galiba yer açýn çocuklar.'' laflarý ile ikili koltuklardan bir öðrenci birazda memnuniyetsizce Binnaz hanýma yer verir. Elinde pet þiþe olan bir Bayan, Binnaz hanýma azýcýk su içirir. Bir baþka bayanda çantasýndan kolonya çýkartýp Binnaz hanýma koklatýr. O arada abla Naciye'de yan da oturan çocuðu eliyle dürterek kaldýrýr ve kardeþinin yanýna oturur...







Yaklaþýk on beþ yirmi dakika geçmiþ ama Binnaz Haným hâlâ kendine gelememiþtir. Naciye kardeþine döner ?'Bir durak sonra hastaneye geleceðiz hemen seni acile götüreyim.'' Binnaz yarý ayýk yarý baygýn baþýný sallar. ?'Yok, yok hastaneye gitmesek de olur geçiyor gibi yavaþ yavaþ.'' O arada cebinden çýkardýðý ilaç kutusundan bir hapý çýkartýr hýzlýca pet þiþede ki suyla aðzýna atar. Bir müddet sonra biraz daha rahatlamýþtýr. Ablasýna döner ?'Bak ilacým iyi geldi Naciye birazdan geçer merak etme.'' Naciye de tedirginliðini atlatmýþtýr azýcýk, içinden derin bir oh çeker. Bir iki durak sonra inecekleri yere gelmiþlerdir. Yavaþça yerlerinden kalkarlar ve iniþ kapýsýna doðru ilerler. Kapý açýlýnca ikisi birden sakince inmiþtir. Binnaz Haným, hiçbir þey olmamýþ gibi, ablasý Naciye'nin koluna girer ?' Abla eski komþumuzun, Sýdýka Ablanýn evi iki sokak ilerdeydi deðil mi?'' Naciye þaþýrýr ?' Binnaz ne çabuk kendine geldin maþallah ya iyisin þimdi deðil mi?'' Binnaz biraz yutkunur. ?' Onlar hep numaraydý abla, baktým delikanlýlar bize yer vermeye hiç niyetli deðiller ben de numaradan fenalaþtým iþte mesele bu yoksa hastanelik bir durumum yok. Onlar uyuma numarasý yaparsa ben de hasta numarasý yaparým. '' Naciye yine Binnaz'a döner ?'Pes doðrusu, ya o çantandan çýkartýp içtiðin ilaç neydi?'' onun cevabý da vardýr Binnaz'da ?'Ya ablacým o içtiðim ilaçta insana çok zararý olmayan aspirinin bir deðiþiði koraspindi, her zaman çantamda bulunur sadece kaný sulandýrmaya yarar hepsi o.''