Ýçimiz dýþýmýz kredi oldu dostlar. Otuz sene önce senede bir ya giderdik ya gitmezdik bankalara, þimdilerde bankalardan çýkamaz olduk. Nasýl olsa T.C. Numaramýzda var, eskiden T.C. numarasý mý vardý? Ya da vardý da biz mi bilmiyorduk? Yoktu tabi ki dostlar, yapraklý nüfus cüzdanlarýmýz vardý... Oysa þimdi öyle mi?

T.C. Numaranýz varsa hemen hemen her banka da krediniz hazýr. Eeeeee! T.C. Numarasý olmayan da olmadýðýna göre, çek çekebildiðin kadar. Ama iþte kazýnda ördeðinde ayaðý öyle deðil tabi ki... Kredi demek borç demek, meþhur atalar sözüdür ’’Borç yiyen de kesesinden yer.’’ derler. Ha istisnasý var, dolandýrýcýlar da dolandýrdýklarý adamýn kesesinden yer, onu da unutmayalým, dikkat edelim de dolandýrýlmayalým... Hele de bu devirde...

Onu görünce, gözlerim parladý birden. Alsam bir dert, almasam bir dert. Bizler Dar Gelirli, Bol Giderli, Çok Atarlý Pek bir Küçük Esnaf sýnýfýna girdiðimizden, her ne alýrsak epey kaþýnýyor, sonrada bayaðý bir düþünüyoruz. Nasýl alýrým diye kafamda planlar yapmalýyým, diye düþünmeden edemedim. Hem de bizim haným ve çocuklar o kadarda çok sevinirler ki almýþ olsam...

Mutlaka bunun içinde bankalarda kredi vardýr. Araþtýrmam lazým. Önce bir devlet bankalarýna bakayým, olmazsa, sonrada özel bankalara giderim. Ýllaki birinden birisi bana onu almam için kredi verir. Vermezse de tefeciye giderim diyorum, ama þimdilik bu fikrimden vaz geçtim, gerek yok tefeciye... Sanýrým tüketici kredisi olarak verirler bana bu krediyi... Belki de o isimde bir kredide vardýr, bilemiyorum. Böyle pahalý bir ürünün illaki kendi adý ile anýlan kredisi vardýr...

Kefil filanda isterler mi acaba? Belki de isterler, memur kefil istiyorlarmýþ kulaðýma gelen duyumlara göre... Bir kaç tane memur arkadaþým var ama, gelip de bu kredi için bana kefil olurlar mý, olmazlar mý? Çok da riskli bir kefillik gerçekten. Aslýnda tüketici kredililerinde kefil istemiyorlar bildiðim kadarý ile ama bu çok daha deðiþik ve riskli kredi sýnýfýna giriyor... Hadi oldu da ödeyemedik, kefillerde ödeyemedi, iþte o zaman yandýðýmýzýn resmidir. Eve gelen haciz memurlarý ile uðraþ dur, dil dök, aman canlarým cicimlerim durumu...

Ne yapsak etsek de hatýrlý bankacý arkadaþlarýmýzý bulsak devreye soksak, þu pastýrmadan bir iki kilo almak için kredi çýkartsak ya devlet bankasýndan ya da özel bankalardan. Düþünüyorum düþünüyorum baþka da bir çare bulamýyorum. Ha krediyi alýrýz almasýna da geri öderken de zorlanýrýz biraz ama, ne yapalým, o pastýrmayý da yýllardýr yemedik. Geçen gün kýzým televizyonda gördü, bana soruyor ’’Baba bu pastýrma, nasýl bir þey, tatlý mý tuzlu mu, tadý nasýl?’’ Yani demem o ki eninde sonunda bir þekilde bunu yedireceðim bizim aile efradýna...