Oysa ne güzeldi hayat
ne güzeldi bitkiler, göller, denizler
taşlar topraklar ve evler...


ne güzeldi her şey
atom sadece atomken
ve bombası bulunmadan önce
faydasız ilim önüne serilince
ne yapsın insanlık...


sen de bilemedin ey mucit
atomun faydalarının yanında
başkalaşıp da bomba olunca
insanları ve insanlığı yok edeceğini
ilerleyen zamanlarda...


nükleer pislik
dünyayı nükleer çöplüğe çevirecek
meşeleri, köknarları, çamları
çam yarması gibi insanları
bir bir devirecek...


unutulur mu Hiroşima ve Nagazaki
unutulur mu Çernobil Fukişima
biz unutsak
o acıyı ekmeklerine katık edenler unutmayacak...


binlerce insan şekil olarak bitmiş
nesiller bozuluyor
insanlara diri diri mezar kazılıyor
üstlerinde toprak başlarında mezar taşı olmadan...


daha yenileri olmasın diye
yırtıyoruz bir taraflarımızı...


üzümlerimiz üzümlükten
fındıklarımız fındıklıktan
çaylarımız çaylıktan
her şeyden önemlisi insanlarımız insanlıktan çıktı...


biz Karadenizliyiz babam
bunlar olmasa sanki biz yaşar mıyız...


kaç tane göğsü alınan
hüzünlü kadınlar biliyorum Karadenizli
Kazım Koyuncuyu bile yedinde
doymadın doyamadın nükleer...


daha kaç can lazım
devletlerin hırslarına doymak bilmez tutkularına
geri ver Çernobil bizden çaldıklarını
geri ver kızlarımızın süt beyaz memelerini
geri ver güzelliklerimizi
derindir yaralarımızın izi
durmadan kanar durur kanar durur...