Evet her þey Palandöken daðýnda baþlamýþtý. Arkadaþý “Baþlangýç deðerlidir. Benimde ilk çalýþtýðým dað. Öðrettiðim þeyi ayný yerde dene.” Demiþti.
Neydi arkadaþýnýn öðrettiði bilginin kökü. Ve bunu kendisine sanki iþin uzmanýymýþ gibi apaçýk, anlaþýlýr þekilde anlatmýþtý.
Kemal ‘Henüz erken’ diyerek daða gitmeyi ertelemiþti. Sabaha daha vardý. Erken gitse karanlýkta bir þey yapamazdý. Ama taþlarý getirip öðrendiði þeyi evinde çalýþabilirdi. Kemal içinden “Ne akýllýsýn be Rýdvan, iyi ki öðrettin bana. Ah bu bilginin kaynaðýný da öðrenebilsem.” Dedi. Daða çýkacak ve tarife uygun taþý getirecekti. Telefon çaldý. Baktý Rýdvan'ýn ismi görünüyor. Hemen açtý.
Rýdvan “Alo Kemal senin oraya geliyorum. Köpeklerin bana saldýrmasýn.”
Kemal “Bir þey yapmazlar. Ýki köpekte baðlý. Serbest olan yavrularý. Çýk gel, senin bilgilerine bayaðý meraklýyým.”
Rýdvan “Beni iyi dinle Kemal, öðrettiðim þey çok tehlikeli. Taþýn üzerindeki þekilleri kaðýda aktarýrken ayný çiziði tekrar yazmayacaksýn. Yazarsan iþte o zaman baþýn bir þekilde belaya girer. Köpeðin ölebilir, aðýlýna kurt girer. Yani seni uykusuz geceler bekliyor.”
Kemal “Þunu bir daha anlatsana, þekilleri kaðýda çizdikten sonra kendini, nasýl oldu da bir anda daðda buldun?”
Rýdvan “Ýlk yaptýðýmda inanmamýþtým. Ama çizikleri kaydetmeye devam ettim. Bir cilt kadar biriktirdim. Bilirsin sonucu hemen olmayan bir þeye ilgim azdýr. Çizdiklerimi imha etmeyeyim diye takip böceði ile daðda bir taþýn altýna gizledim. Aradan bir iki sene geçmiþti. Etrafýmda öyle inanýlmaz öyle tehlikeli þeyler geliþiyordu ki aklýma birden kaydettiðim çizdiklerim geldi. Ama koca daðda sakladýðýmý bulamazdým. Takip böceðini hatýrladým. O heyecanla kendimi birden daðda buldum. Ya aklým fazla meþguldü veya yürüdüðüm yollarý bir gizem benden sakladý.”
Kemal “Böyle bir þey keþfetmiþsin, çizdiðin þekillerin gizemine inanýyorsun. Peki yaþayacaklarýný kontrol altýna almayý baþarabiliyor musun. Çünkü etrafýnda tehlikeli olaylar yaþadýðýný söyledin.”
Rýdvan “Evet bu keþfimin geçmiþi gençliðimden beri var. Bir hayli birikim elde ettim. Þimdi sana iþi ilerlettiðimi söyleyebilirim.”
Kemal “Ýlerlememiþ bilgiyi bana býrakýyor, ilerlemiþini kendine saklýyorsun, öyle mi. Bütün o tehlikeli þeyleri etrafýmda görecek miyim yani?”
Rýdvan “Bak sana söyleyeyim. Dünyanýn hiç bir yerinde böyle bir bilgi yok. Sadece ikimizde var. Kýymetini bil. Sen okült bilgilere meraklý birisin. Sana bilinmeyen, sadece ikimizin bildiði bir kapý açtým. Ya merak eder kapýdan girer veya meraktan çatlarsýn.”
Kemal “Kýzma hemen. Ne dedik ki. Gizemli kapýdan içeriye gireceðim. Sadece biraz ipucu versen benim için yeterli olur.”
Rýdvan “Ýlerlemiþ bilgi yine þekillerle baðlantýlý. Ben bu çizdiðim þekilleri kategorize ettim. Anladým ki çoðu þekil Eski Mýsýr demotik yazýlarýna benziyor. Karmaþýk olmasýn diye sana þunu anlatayým. Ýnsan alfabe olmasa da bir þekilde iþaretleþir. Adý üzerinde iþaret, bir mana gizli. Ýþareti insan çizmese bile bir anlamý olur. Buda ezoterik bilgilere girer. Ýnsan anlamý olmayan bir þekle anlam yükleyebilir. Espri yüklemekte. Sanma ki o þekle biz kendimizden anlam yüklüyoruz. Oysa o taþtaki izler izin verdiði için anlam yükleyebiliyoruz.”
Kemal “Yani düþünme denen þeyi kendimizden yapmýyoruz. Düþüneceðimiz bize izin veriyor öyle mi?”
Rýdvan “Aynen öyle. Bu sana anlattýðým ilerlemiþ bilginin birinci bölümü. Beþ bölüm var, hepsini sana açýklayamam.”
Kemal “Peki öyle olsun. Aramýzda teklif olmadýðý için sana, hayrola buraya niye geliyorsun diyorum. Çünkü niye geleceðini söylemedin.”
Rýdvan “Aklýmý karýþtýrma. Bir ipucu daha vereceðim. Þekiller izin vermese sen bir manaya varamazdýn. Buda þekillerin ve taþýdýklarýnýn bizim gibi canlý varlýklar olduðunu gösterir, ama bizden daha ileriler. Düþünsene taþtaki çizikler, þekiller paleozoik dönemden beri varlar.”
Kemal “Taþlara bakmadan bir þekil çizsem. O zaman çizilecek þekilden izin almamada gerek kalmaz.”
Rýdvan “Sen öyle zannet. Bilgi varlýða geçmek için yazýlmaya ihtiyaç duyar. Buda senin aracýlýðýnla olur. Yani bilgi seni köle gibi kullanýr.”
Kemal “Haydi gel de söyleyeceklerini dinleyeyim. Herhalde bir plan içinde ilerleyeceðiz ve bana kritik bilgiler vermeye devam edeceksin.”
Rýdvan “Ben oraya çizdiklerimi sana göstermeye geliyorum. Neler oluyor bir bilsen. Çantamdaki ilk çizdiðim þekiller öyle canlý, öyle çok anlatacaðý þeyler var ki. Hepsini ilk defterden küçülterek aktardým. Göreceksin sanki büyü defteri gibi.”
Rýdvan yoldaymýþ. Gelmiþ içeri girmiþti. Çantasýndaki ciltlenmiþ defteri çýkardý, Kemal'e verdi.
Kemal “Bunlar harika yazýlar. Ýþte çizdiðin þekiller böyle olmalý. Sanki mutlu bir sýcaklýk yayýyor. Ýnsan baktýkça doyamýyor.”
Rýdvan “Öyle gizemli þeyler var ki. Yazýlara bakarken bile insan gizemden gizeme atlýyor. Bil bakalým, bu hangi daðýn taþlarýndan çizdiðim þekiller?”
Kemal düþündü, taþýndý “Cevap veremem” dedi, ekledi. “Öyleyse o daðda gizemli þeyler olacak demek. O daðýn dumanýnýn tütmesi yakýn.”
Rýdvan “Erciyes daðýndaki taþlardan. Arabamla yirmi tane taþ getirdim Ve taþlarýn üzerindeki, kendiliðinden oluþmuþ þekilleri, bir bir, hiç birini atlamadan bir ayda çizdim. Evet yakýnda Erciyes daðýnda gizemli þeyler yaþanacak.”

Tuna M. Yaþar