Unutmadım, bendeki seni

dün seni yolda gördüm
elinden tutmuştun çocuğun
ne de çabuk geçmiş yıllar
halbuki dün gibi, yaşanılan anlar
okula da başlamış
demek ki 6-7 yıl geçmiş aradan
‘arama beni’ dediğin günden itibaren
baka kalmıştım ardından
yine baktım, anlamsız
yükselirken evinizden davul zurna sesi
kulaklarımı tıkadım, kapadım gözlerimi
aramadım o günden beri
sormadım kimse ‘nerede sevdam’ diye
düğünden sonra da görmüştüm
girmiştin bir yabancının koluna
görünce karşında beni
şaşırmıştın ne yapacağını
belli ki unutmuşsun şimdi
belki de tanıyamadın,
ak düşmüş sakalımdan
hiç değişmemişsin, dün gibi
unutmadım, unutamadım
taşıdım bendeki seni
bazen alaca karanlıklara karıştım
sarılıp öptüm
gün yüzüne çıkartamadım
korktum
söyleyemedim adını
can dedim, canım dedim
sıktım yüreğimi, kanarcasına
yinede söylemedim sırrımı
anlatmadım yasak aşkımı
ama asla unutmadım
hep sevdim, bendeki seni

23.10.2004 / yozgat