Yalçýn Pekþen
(Akþam Gazetesi)

Ýþin aslýna bakarsanýz, beyaz Avustralyalýlar arasýnda da yerlilere özenenler az deðil..

'Bu kýta bize ecdadýmýzdan kaldý..' diye yan gelip yaten aborijinler eskiden hiç olmazsa kertenkele yakalýyorlarmýþ. Þimdi devletin verdiði lokanta kartlarýyla istedikleri lokantaya girip karýnlarýný doyuruyorlar. Devletin parasýz tahsis ettiði küçük evlerde yaþýyorlar, yine parasýz verilen giysileri giyiyorlar. Çalýþmak isteyen olursa (pek yok..) küçük iþler de yapýyorlar.

Rahatlarý beyazda yok! Arada sýrada herþeyi fora edip bir çöl kýyýsýndan uzaklara dalgýn bakýþlar fýrlatarak turistlere poz bile veriyorlar. Hem üç-beþ kuruþ kazanýyorlar, hem de nostalji yapýyorlar.

Neyin nostaljisi?

5000 yýl öncesinin...

Sanki býraksanýz öyle yaþayabilirlermiþ gibi.. Fakat Marlo Morgan nam Amerikalý hatun jeep kullanan yerlileri, o eski yerliler sanýp bir kaç kitap (En ünlüsü 'Bir Çift Yürek') yazýnca ilkel bir yaþam için herkesin aðzýnýn suyunu akýtýverdi.

Aslýnda Morgan'ýn anlattýðý öykü pek özenilesi bir yaþamý iþaret etmiyordu. Çölde amaçsýz dolaþma, icabýnda günlerce aç kaldýktan sonra ne bulursan mideye indirme.. Yine de bütün bunlar genç öðrenci Umut Semerci'nin aklýný baþýndan almaya yetmiþ.



-Aborijinler çok özgür, üstelik dersleri de yok!...deyiþinden seziyorum ki, iþin içinde bir miktar da eðitim sistemimizin sýkýntýsý var.

8 günlük maceranýn sonunda baba ocaðýndaki çorba kasesi baþýnda objektiflere dönük gözleri bana hiç yabancý gelmedi.

Ne var bu gözlerde?

Nereden tanýyorum ben hiç görmediðim Umut'un gözlerini..

Yavaþ yavaþ çýkardým.

Týpký oðlumun gözleri. Ve onun arkadaþlarýnýn gözleri.. Uzun süren bir ders çalýþma ve ödev yapma seansýndan sonraki bakýþlarý..



-Niye öðreniyoruz yahu biz bütün bu iþe yaramaz þeyleri? diye düþünürken duruþlarý.

Eðitim sistemimizde bir yanlýþlýk var ama ne?

Dersler biraz daha az, hayat biraz daha çok öðretilse daha iyi olmaz mý?

Oðlum henüz kullanmaya hiç fýrsat bulamadýðý ondalýk kesirlerle çarpma-bölme yapmayý iyi biliyor. Buna karþýlýk sokakta karþýdan karþýya geçme konusunda en ufak bir fikri yok!

Harýl harýl ders çalýþýyor.

Nereye yetiþiyor bizim oðlan?

Eðer iyi yetiþiyorsa daha önce ayný sistemden yetiþenler nerede?

Neden Umut aborijin olmaya özeniyor?

Bizimki de bir gün bu saçmalýklardan býkýp, Ayer taþýnýn yolunu tutar mý?

Neden olmasýn?

Oðlumun Ýngilizce hocasýna bakýlýrsa, birisinin oðluma Ýngilizce dersi vermesi yararlý olabilir.

Olabilir ama bunu söyleyen kiþi ayný zamanda onun Ýngilizce hocasý olunca benim de biraz kafam bozuluyor. Ben bile 'Avustralya'ya gidip aborijin olma' düþleri kuruyorum.

Sistem, bilgili aborijinler yetiþtiriyor.