"Bir tebessüm kadar güzel,
Nefesim kadar deðerlisin..."

Karanlýklarýn içinden yüreðine sesleniyorum yine..Bir avuçlarýmda yýldýzlar, bir yanýmda münzevi çýðlýklar. Hasretin yanýyor kirpiklerimde.Sensizlikte yüreðim, bir yaný tutturulmuþ aþk mektuplarý gibi kýrgýn, acýya diz çökmüþ yýllar gibi hayata kýrgýn..Oysa bir tutsan ellerimi, bir öpsen yüregimi, tüm düþlerimi baharlara kanatlanacak..Boþver aldýrma bana, herþeye inat seni " sensizlikte bile seviyorum "

Biliyorum gözyaþlarýmla sönecek yoklugunun alazlarý..Gözyaþlarýný bulutlarla serme kirpiklerime, býrak hasretinle kavrulsun sensizligin tüm hücrelerini...Gece bitip perdelerin arasýnda gözlerine doðan gün ýþýðý gibi düþmek istiyorum yüreðine...Senin sýrtýn biliyorum sert duvarlarý..Sývasý dökülmüþ duvarlara yaslanýyorum sana yaslanýr gibi. Ve titrak yüreðimle kurduðum tüm cümleler duvardan dönüyor .Ve karsýmda senin icin topraga verdiðim cicegim...Gecenin karanlýgýna inat seninle konusur gibi cicekle konusuyorum..Biliyorum sessiz ve derinden dinliyor beni...Senin gibi suskun ama gülümsedigini hissediyorum...Bazen babamdan kalan sigara paketlerine uzaniyor ellerim...Oysa ben sigara icmiyorum ki !....Anlýyorum ki; sensizligi tütün sarar gibi cigerlerimde yakmak istiyor yüregim. Zulasýnda sakladýðým ölümü soluyorum yoklugunun sindigi ayazlarda...Bir olsaydýn yanýmda, yýldýzlarla Ay senin saçlarýna dolardý...Susardým, senin gülüþlerin yüzümün cografyasýna düþtügünde..

Gecenin avuçlarýnda güller yolluyorum vakitli vakitsiz sana..Bazen aðlaþýyoruz Ýkindi yaðmurlarýyla...Ben onlara senin gülüþlerini anlatýyorum, onlar ise bu imkansýz sevdaya aðlýyorlar..Gözyaþlarýmýzý toplayýp kurak iklimlerde koþuyor gözbebeklerimiz...Bir kalem olsam, yetim çocuklarýn yürekleriyle resmedilmiþ utangaç yanaklarýný býrakýyorum cemrelerin kirpiklerine...Bazen de gülüþlerini seriyorum kelebeklerin gözbebeklerine..Ve sen yaþarken uzaklarda, ben seni yaþýyorum suskunlugumda...Tek istediðim ; Ilýk meltem olup bahar kokan saçlarýna düþmek, yüreginde yanmýþ bir soluk olup dudaklarýndan topraða süzülmek...

Gülümsediðinde, sulardan nice kuðular kanatlanýr baþka iklimlere..Soluk aldýgýnda nice ceylanlar ovalarýma iner..Gülistan yüreginde yaþarken, her kelimen bir ezgi olur dudaklarýmda..Su diye düþlerini icerim sebillerden..Utanýrým bazen, gözlerindeki nemli kirpikleri kurutamadigim icin...Üzülürüm inceden inceye, kapýlarýna bir gül tomurcugunda düsemedigim icin...Gelemesem de gözlerine, bir cemre olup ýslatamasam da ellerini; ben seninle yaþýyorum...Her soluk aldýgýmda adýna bir cicek ekiyorum gönül topraðýma...

Gül yüreklim, her nefesinle ben hayata tutunurum.Her gülüþünde ise acýlarýmý sararým rüzgarýnlarýn avuçlarýnda..Yüreðime iyi bak ne olur..Aldýðýn her nefeste yeniden sana doðuyorum.