Güneþ gibi sýcak, toprak gibi bereketliydi yüzün...Öylesine bir bereketliydi ki gülüþlerin ; gülümsediðinde karlý daðlarýmda efil deyen rüzgarlara inat kýnalý cicekler filizlenirdi...Farkýnda mýydýn bilmiyorum ama sýcak iklimlerin bestelenmiþ düþler vardý kirpiklerinde.. Yokluðunu çekerken gecenin avuçlarýnda, saçlarýný koklardým rüzgardan bana miras kalanlarýyla...Yaðmur kokardý saçlarýn..Bozkýrýmda yýllarca bereket damlalarýna hasretin üstüne deðdi mi ellerin, kirpiklerimden yaðmurlar baþlardý vakitli vakitsiz... Yalnýzlýðýma aðladýðým günlere inat, mavi okyanuslarda umut diye seviyorum seni.Her gülüþünde topraklarýmdan düþleri kanatlandýrýyorum bilmediðim fakir iklimlere...

Hatýrlar mýsýn seninle göz göze geldiðimiz zifiri karanlýðý? Senin gözlerinden yaralý ýrmaklar dökülürken; ben yýldýzlarý topluyordum satýrlarýmdan. Aþkýmýza dupduru sularda yýkanan yýldýzlar þahitti...Yakasýnda güllerle gözlerimize düþen gecede sevdik birbirimizi. Bilmediðimiz bir coðrafyanýn içinde sevdaya yol aldýk seninle..Kangren gecelerde ýslandý birbirimize söylediðimiz aþk kelimeleri..Biliyorum, uzun ve bir o kadar sevdaya gülümseyen yolculuðun peþinde gidiyoruz..Sevdayý azýk diye gönül heybemizde taþýyacaðýz. Bir bekleyiþi anlatacak dudaklarýmýzdaki nakaratlar..Hep türkülerde anacaðýz hasretin yanýklýðýný..Sevdayý utangaç yanaklarýn kýzýllýðýnda fidelenen tohumlarda arayacaðýz

Biz seninle ; birbirini hiç görmemiþ kentin sokaklarýnda sevdaya esen rüzgardýk. Yüreðimizde büyüttüðümüz varlýðýmýzý, hep uzaklardan sevdik v sonsuza kadar da seveceðiz.Adlarýmýzý hep suskunluðun harfleriyle ýslattýk..Andýðýmýz her mutluluk cümlesinin sonunda sevdamýzý býraktýk.Özlemleri, yaðmurlarla; acýlarýmýzý umutlarýmýzla erittik..Biz seninle umuda gülümseyen yetim çocuklarýn ýslak yüreði idik...Farklý þehirlerin içinde ayný sevdayý anlatan iki kelimeydik...

Seninle acýya nasýrlanmýþ ellerin- beyaz tuvallere býrakýlan umuda gülümseyen çizgileriydik..Bozkýr yalnýzlýðýnda yaðmura hasretini gözyaþlarýyla anlatan topraktýk...Biz acýlarý konuþmaktan öte sonra dilsiz sevdalarýn iki kuluyduk...Acýnýn suratýna ayazlarýn tokat gibi indiði zamanlarda, þakaklarýmýzda ezmedik mi içimizde biriktirdiðimiz hasreti ? Býkmayacaðýz kum saatinden akmayan saat dilimlerine..Ýsyana deðil, sevdanýn avuçlarýnda büyüyecek yüreklerimiz... Biz seninle avuç içlerimizdeki kavuþma anýndaki terin nasýl olduðunu bilmeden, Cennet kokulu terimizle kaç kez yýkadýk vuslata giden yollarý.

Biz seninle, severken bile birbirine hasretle susayan, yokluklarda ise sevdaya yanan iki yürektik iþte..Yazgýnýn avuçlarýna ömür kaleminden damlayan iki damlaydýk..Mutluluða hasret, acýya müebbet iki ömürdük seninle....Sevda ýrmaðýnda birbirine akan iki gözyaþýydýk..Zemheri artýðý umutlarla gecenin dudaklarýna yapýþan bir sevda..Varlýðýný en büyük mutluluk bilen iki yürek bizimkisi...Baharlara veda busesini deðil de, mutluluklarýn karanfil kokan öpüþlerini yapýþtýracak iki kulduk biz seninle...

Korkma ey yâr; gözyaþlarýný güllerin yüreðine serdiðim için . Aldýrma ne olur karanlýklarýn elem kokan bakýþlarýndan..Gözyaþlarýmýz, mayasý olsa da yaþanmamýþ hikayelerin; Ahiretin vuslatlarýna þulelerini yakmadýk mi yüreklerimizde ? Bu gönül mahpusluðun sonunda gözlerimizle sevdayý öpmek yok mu ey yar. ? Býrak; kavuþmalarýmýz hep yüreklerimizde saklý bir düþ kalsýn..Gökyüzümüze kangren gece sonrasý intihar kokan þafaklar serilsin.Aldýrmayacaðýz gönül bahçemize sürgün edilen ayazlara..Ayazlar koparsa da çiçeklerimizi üzülme ne olur..Yüzümüzün bozkýrlarýndaki kardelenleri, menekþeleri kim koparabilirdi ki Yaradan'dan öte..Ýliklerimize kadar bir ömür hasret yaðmurlarýyla ýslanacaðýz..Ömür þemsiyesini açsak da hasretinin hafakan çýðlýklarýnda üþüyecek yüreklerimiz..Üþüsek bir serce edalý yangýnlarda ýsýtacaðýz düþlerimizi..Bu dünya' ya hasreti ekip, Ahirette yüreklerimize ektiðimiz sevdayý biçeceðiz...

Seni seviyorum gülüm.