Yine sabah ezanýnda uyandým. Duvarlara yaslanýp beni izleyen karanlýk ve dün geceden beri yüreðimde konaklayan puslu yalnýzlýk vardý odamda.. Sessizlik ve sensizliðin içinde suskunluða bürünmüþtü benliðim. Anlamsýz girdabýn içinde küflü çýðlýklarýn esiri oluyordum.Üzerimdeki battaniyeyi aralayýp ezaný dinlerken seni aradým karanlýðýn içinde. Seni ve sesini özlemiþtim. Gülüþlerini, yüreðini arýyordum gözlerimin mavi denizlerinde. Bulamýyordum sevdaya dair bir nefes. Gözüm bir an cep telefonumu aramýþtý.Hala tek bir cevapsýz çaðrý bile yoktu. Bir cevapsýz caðrýya bile razýydým oysa. Yoktu , yoktu iþte... Derin sessizliðin içine býraktým gözyaþlarýmý. Islanan kirpiklerimi yine duvarlar silecekti anlaþýlan. Yine yorgun gecenin ayazlarda hýrpalanmýþ sabahýna uyanacaktým.Off isyanlar yine gebe kalacaktý yüreðimde. Sevdanýn içinde yalnýzlýða düþecektim yine..Her iki yaný ateþe verilmiþ bir mektup gibi yalnýzlýðýn içinde külleniyordu yüreðim....

Ben seni özlemiþtim. Dudaklarýmýn suyu özlediði gibi gözlerini özlüyor, kuru topraðýn yaðmuru beklediði gibi ýlýk nefesini bekliyordum. Zaman hala en son konuþtuðumuz gecede kalmýþtý sanki..Herþeyi ertelemiþ senin dudaklarýndan dökülecek birkaç satýra býrakmýþtým kendimi . Sesini, nefesini özlüyordum ; tenini deðil..Gözlerini görmek deðil; yüreðinin beyazlýðýnda gülümseyen ýlýk nefesine doðru akmalýydým. Sen yoktun ve herþey karanlýktý..Sesinle aydýnlanacak bir kaç cümleye bile razýydým..Tek bir cümle, tek bir satýr...Sadece senin ve benim olduðum umut kokan cümleleri özlemiþtim..

Hiçbir þeye aldýrýþ etmeden çölün ortasýnda susuz kalmýþ göçebe gibi senin hasretini içiyordum. Severken özlemin ateþinde kavruluyordum. Yoktun yine, severken bile özlüyordum seni.Özlemin aldý baþýný ve nice boþluklar açtý yüreðimde. Ýsminin geçmediði cümlelerim hep kuraktý. Sesinin çýnlatmadýðým odam ise karanlýða düþmüþ yetim bir cýðlýktý. Dalýndan koparýlmýþ cicek gibi mahzun, yýllarý devirmiþ bir çýnar gibi suskundu yüreðim. Nefesini özlüyordum. Ýçine delicesine çekip iki dudaðýnýn arasýndan hayata ödül diye býraktýðýn ýlýk nefesini arýyordum . Tek bir kelimeden kurulmuþ sevdana hasrettim ben. Tek nefesine, tek cümlene hasrettim..

Güneþin avuçlarýnda eriyen bir buz parçasý gibi yavaþ yavaþ ölüyordum. Oysa ben senin gözlerinde ölmeliydim.Varlýðýnda son bulmalýydý dizlerim.Yapayalnýz ölmek istemiyordum. Benin senin gözlerinin çarmýhýna gerilip kuru topraða cansuyu diye kanlarýmý sermeliyim.. Yalnýzlýðýn ve karanlýðýn yollarýnda yitip gidiyorum. Ýçimdeki kýlcaldamarlar hasretindeki ýzdýraba yenik düþüyordu. Oysa senin gözlerin olmalýydý daraðacým. Oysa senin yüreðin olmalýydý ayaklarýma ölüm diye sürdüðüm kör býçaðým.. Senin dudaklarýna büzülüp senin varlýðýndan kuvvet alýp methiyeler düzmeliyim Azrail' e. Ölümü senin kollarýnda onur bilmeliydim..Ben senin gözlerinde ölmeliydim....

Kýyýsýz sahiller gibi yetim, mevsimsiz baharlar gibi öksüzüm sen yokken. Biliyorum sende delicesine seviyorsun beni..Ben de seviyorum seni ama anla ne olur gün geçtikçe içimdeki hasretinin kor alevleri büyüyor. Ben hasretten, seni kaybetmekten deðil; karanlýðý solurken varlýðýnda ölememekten korkuyorum. Satýrlarýmý sana sitem diye alma ne olur. Sadece seni özleminin yangýnýyla kapýna düþüyorum.. Gün geçtikçe büyüyor içimde anlamsýz çýðlýklar. Üzerimde kalýyor suskun karanlýklar. Geceler devriliyor gözlerime. Altýnda kalýp ölmekten deðil; senin omuzlarýndan kanatlanýp gözlerinin daraðacýnda ölememekten korkuyorum...

Þimdi zamaný hasretine kurup sabaha ve güneþe kapatacaðým gözlerimi. Ve sesini duymadan, nefesini ciðerlerimde solumadabn gözlerinin daraðaçlarýnda hazýr bekleteceðim yüreðimi...Metruk zemheriyi sýrtlanýp sensiz gecen saatlerin öcünü almak için yalýnayak tüm karanlýklarý ezeceðim. Yumruklarýmý sýkýp karanlýðýn içinde gözlerini hatýrlatan, senin sýcaklýðýný anlatan birþeyler arayacaðým içimde. Bulacaðým elbet...Ama sesini duyamamanýn soðukluðu içinde yatak bildiðim kaldýrým taþlarýna sarýlacaðým. Hasretini üzerime bir battaniye gibi serip seni bekleyeceðim kimliksiz satýrlarýn yorgun aðýtlarýnda. Ve korkularýma sýcak sesinle cevap vereceðin günü iple çekeceðim..

Daraðacýna astýðým hasretini gözlerindeki ýþýkla, karanlýk uykulara emanet diye býraktýðým üþüyen tenimi sesindeki sýcaklýkla gecenin dar vaktinde uyandýrmak dileðimle..Yoksa yüreðini yolla nefesimi hayattan kesecek kör býçaðým olsun sevgin.Yoksa gözlerini yolla daracaðým olsun kirpiklerin..Yolla ki, senin kollarýnda ölmeyi yüreðim onur bilsin..

05.07.2006