Kulaðýmda, hüzne akan þarký gülpembe,
Parmaklarýmda sana yazýlan her sözcük,
Gül kokulu yüreðine gebe..."


Gidiyorum, ýlýk nefesini yüreðime kuþanýp kýrýk hayallerin son kentine gidiyorum. Gidiyorum, karakýþlarý mevsimlerden eleyip dudaklarýna baharlarýný doldurmak için el çekiyorum divanlardan. Yetim düþlerimi buruþturup eteklerimi çekiyorum yetim kýyýlardan... Gidiyordum, bir gün sana " sen " diye gelmek için gidiyorum. Artýk saçlarýna aydýnlýðý giydirdiðim yýldýzlarý toplamadým bu gece gökyüzünden Ve bu sabah, bir yudum terin topraða düþmesin diye avuçlarýný açýp sana el pençe divan duran sevda bulutlarýný artýk kaldýrmadým tatlý düþlerinden...Çünkü, yüreðimi " yüreðine " emanet etmiþtim.

Gidiyorum, bir gün yüreðine " nefes " diye dönmek üzere gidiyorum. Gitmeden son kez dokunuyorum gözlerinin duruluðuna. Son kez yüreðimle baharlarýn ýslak öpücüklerini konduruyorum yüreðinin kuru dudaklarýna. Oysa ben kendimi pusulasýz yollara vurduðumda sen uyuyordun. Kirpiklerinde dinleniyordu hýrçýn dalgalar. Avuç içlerinde sýðýnmýþ rüzgarlar, mayasýz ateþleri içiyordu yanardaðýn küçük kurnalarýndan. Ben sana bakarken zaman durmuþtu sanki. Bakakalmýþtým sana. Yüreðinin nabzýný hissedebiliyordum yüreðimde. Her nefes alýþýnda saçlarýna doðru eðilip kulaðýna usulca " seni seviyorum " diye fýsýldamak isterdim. Off dokunmaktan öte, gözlerin duruluðunda baharlarý soludum sadece..Dilimde lal olan kelimeler içten icten sana yanýyordu. Sana bakarken sular durmuþ, hayýrsýz fýrtýnalar sevdamýza susmuþtu. Çünkü ben seni izliyordum.Nefes alýþýný, yeni bebegin ellerini oynatmasi gibi parmak uçlarýný oynatmaný izliyordum uzaklardan.. Ýþte o an herþeyi unutup ; tenini " terinden" , gözlerini " kirpiklerinden " kýskandým. Çünkü, gül yüreðini sadece ben öpmeliydim ve gözlerinde sadece ben görmeliydim Cennetin gül desenli kelebeklerini. Ben, seni " senden " kýskandým gülüm...

Sýcak yüreðimi, soðuk ellerine býrakýyorum olur da bensiz satýrlarda üþümeyesin diye.. Gayri sen varken alnýmýn yazgýsýnda, gözlerini giyiniyorum üzerime. Kýrlangýclarýn dualarýný alýp avuçlarýna umuda kanatlasam , orda sen olmalýydýn. Aldýðým nefeste, sen yaþamalýydýn. Gözlerimi, gözlerine yumup esen yele veriyorum sensizliði. Gidiyorum, yüreðimi yüreðine emanet edip gidiyorum. Artýk yalnýzlýgýn gölgelerinde yudum yudum özlemleri yakýp bir umut ateþinde ýsýnacaksýn.

Biliyorum, gidince en çok seni " sana " anlattýðým senli satýrlarýmý özleyeceksin. Bir anahtar deliðinin ardýna gizlenmiþ Cenneti, gözlerinin ovalarýna seren kelimelerimi arayacaksýn yorgun kaðýtlarýn suskun nefeslerinde. Bulutsuz düþlerin , yýldýzsýz gecelerin ardýnda takýlýp rüzgarlarý avuçlarýnda çýplak denizleri senin gözlerin için yaktýðým satýrlarýmý özleyeceksin. En çok yüreðine dokunduðum " yüreðimi " özleyeceksin.Yüreðini yýldýzlara yaslayýp özlemi demleyeceksin gecenin karanlýk çaydanlýklarýnda..Hasretim büyüyecek damarlarýnda, duvarlar dilini yutmuþcasýna suskunluðun maskesini giyinecek. Beni arayacaksýn bensiz cümlelerin sen kokan satýrlarýnda. Bir sigara daha yakacaksýn dumanýný daðlarýn yüksek yamaçlarýna yolladýðýn. Kesmeyecek bir daha. Küllüklerde öldürdügün sigara izmaritlerinle sönmeyecek hasretim..Seni þimdiden özlediðim gibi sende " beni " özleyeceksin..Her dokunuþumda saçlarýna gelincikleri seren ellerimin kücüklügünü arayacaksýn avuç içlerinde. Temmuz gecesi sebebsizce üþtüðünde titreyen tenine gözlerimi sermemi dileyeceksin. Hasreti kanatýp özleyeceksin..Belki de en çok parmak uçlarýnýn üþümüþlüðüne gözyaþlarýmý ateþlere rehin verdiðim gözbebeklerimi özleyeceksin. Merak etme, ne zaman yüreðin üþürse yanardaðlarý giyinip sana geleceðim. Kan ter içinde kalsam da üþümüþ yüreðine sýcak iklimlerin ýlýk meltemlerini giydireceðim. Ve bir damla hüznünde" ölümün üþüdüðü " yüreðine sürgünler revâ görülürse, canýmý kaybetme pahasýna sürgün mahkemelerini ateþe vereceðim.

Þimdi gidiyorum,
Yokluðumda gülümse ne olur. Her gülüþünde yýldýzlarý sereceðim karanlýklarýna. Yalnýzlýðýn kör duvarlarýnda yaslayýp beni düþün hayallerin ötesinde. Her hayalinde ben avuç avuç güneþi ekeceðim ýslak yaðmurlarýna...Ve bensizlikte sana yazdýklarýmý okuyup dualarýnda an ismimi. Andýkça ismini, yüreðimle düþeceðim yüreðinin düþ fakir ovalarýna..

Gidiyorum, biliyorum. Bulutlar bir baþka serilecek yaðmurlara. Yaðmurlar hep bensizliðin cýðlýklarýný taþýyan kulaklarýna. Ve gece katransý olup karanlýklarý býrakacak duvarlarýna. Ben, senin yüreðinden öteye hiç gitmediðimi düþün..

--- Yazýmý bitirmiþtim ancak yaðmurun ýslak taneleri bulunduðum internet cafenin soðuk camlarýnda can çekiþiyordu sanki.. Yaðmur saðnaðý altýnda klavyeye parmaklarýmý býrakýp yüreðimi yazdým satýrlara..

" Güneþle baþladýðým satýrlara,
Yaðmurun ýslak taneleri tanýklýk etti..
Sanki, beni uðurluyorlardý..
Belki de her yaðmur tanesinde senin ellerin vardý.
Kim bilir...

Seni düþündüm, satýrlarýmý býrakýp.
Gözlerinin, sesinin özleminde dýþarýya çýktým.
Yaðmurun her cama vuruþunu,senin yüreðin bilip
Ýplik iplik yaðmura aldýmadan
Delicesine ýslandým..
Gökten süzülen damlalarý sen bilip
Seninle dans eder gibi yaðmurlarla dans ettim....

Birazdan gökkuþaklarý açacak burada ..
Bilmiyorum sen ne yapýyorsun uzaklarda ?
Ben, gökkuþýðýnýn boynuna sarýlýp
Seni yüreðinden öper gibi
Usulca gökkuþaðýný gözlerinden öpeceðim....."

09.07.2006

Ýsmail Sarýgene