( Geçmiþin tozlu yapraklarýnda " yalnýzlýðýn baþ harfleriyle yazýlmýþ " bir mektup )

" 24.12.2005 gecesinden "

O uðruna canýmý adadýðým kahve gözlerini özledim. Baharlar doðacak birazdan karakýþýn kalktýðý topraktan. Gülen orkideler filizlenecek taze dallarýn arasýnda.Kýþ uykusundaki yüreðimi gülen kahverengi gözlerinle uyandýr. Her yerde sen varsýn. Nereye baksam o gözlerin..Býkmadan usanmadan hep ayný gözlere dalýp gitmek..Gecenin koynunda yýldýzlarý deðil de gözlerinin hayalinde sabahlamak.....

Yokluðunda karanlýklar düþüyor avuç içime..Ve sen gittin gideli takvimler ayný tarihte asýlý. Saatler geçmek bilmiyor yokluðunun duraklarýnda..Yalancý soðuklar kapýn eþiðinde sevdamý zorluyor.Tahta beþikler sýrtýma diþlerini geçiriyorlar sanki..Her sabah sensizliðe uyanmak; ölümün soðuk kucaðýnda uyanmak gibi acý ne yazýk ki..

Nerdesin ey kahve gözlüm ? Meðer seni unutmayacak kadar çok sevmiþim.Meðer saçýnýn bir teline çoktan þu ömrümden vazgeçmiþim. Ve öyle özledim ki seni. Özlemlerimi anlatmakta kifayetsiz dilimde ýslanan heceler..Özlediðimsin þu fakir yürekte...En çokta uðruna canýmý verecek kadar sevdiðim kahve gözlerini özledim...

Buzdan yangýnlar körüklüyor sensizliðimi..Mevsimler hep gittiðin saatte kalmýþ. Terkettiðin son þehir de yalnýzlýklarda yaðmalanmýþ. Turnalar bile göç yollarýný benden uzaklara çevirdiler..Güneþ bile eskisi bile ýsýtmýyor..Ellerim yansa da alevlerin ortasýnda yüreðim üþüyor yüreðim ! Acýkýyorum vakitsiz.Bir karýn tokluðuna, bir ekmek tadýna deðildi açlýðým...Sevgine, güzel gözlerine acýkmýþtý...Susuz çeþmelere bir yudum sevgini içmek için koþuyordum. Susuzluðum sendin.Bir kez görsem baharý andýran gülüþlerini. Kana kana içerdim yüreðinden sevginin güzelliklerini...

Her kaldýrým yokluðunda bestelenmiþ matemine þahit. Gülen gözlerini karakýþýn ayazlarýnda görmeliydim..Kýþa inat, ayaza inat gözlerinde üþümemeliyim.. Ýçimdeki tüm denizler durgun. Bir gelsen gözlerinle ufuklarýmý kahverengiye boyayacaðým..Ah bir gelsen kahverengi gözlerinle.. Bir gelsen...

Rüzgar, eteklerine fýrtýnalarý doldurup inadýna sensiz kalan sýrtýma esiyor..Rýhtýmlar bile ýslak týpký sana aðlayan gözbebeklerim gibi...Yalnýzlýða demirlenmiþ gemiler gibi sensizliðinin limanýnda gönül teknem..Hani kahverengi tonun en güzel sana yakýþtýðý gözlerin var ya ben onlarý özledim..Gel de bir kez gülsün zifiri karanlýklara boyanmýþ yýldýzlarla sensiz gecem..Dilimde hep ayrýlýk þarkýlarý ve düz bildiðim yollarým bile hep yalnýzlýða yokuþ. Kuru ayazla savrulmadan kahve gözlerinle düþ baharlarýmýn avuçlarýna...Süzül bir küçük serçe edasýyla yüreðimin durgun sularýna....

Öleceksem bir kez tadacaðým sonsuzluðu..Ama ben sensizlikte her gün kahve gözlerinin hasretine ölüyorum. Ben seni yüreðimle özledim..Bir sabah uykusuz gözlerime güneþin sýcaklýðýyla gel..Bir gece kahve gözlerinle yýldýzlara çaðýr beni..Yeter ki o kahve gözlerin çaðýrsýn beni...

Hani gözlerinin renginden uçurtmalar yapýp gökyüzüne kanatlandýracaktýk umutlarýmýzý. Hani yüreklerimizde yakýp hasreti , bir yudum sevgiyle aþacaktýk yokluðun zindanlarýný.. Gelmeyeceðini bilsem de bana yetiyor kahverengi gözlerin.Bir gün yýldýz olup düþersem rüyalarýna býrak yaþayayým seni.Bir saniyelik hayallerimde bile benimle ol. Gözlerim sabah ayrýlýðýna uyansa da býrak hayallerde bari kahverengi gözlerinden doyasýya öpeyim..

.................................

" Kitaplarýmýn arasýnda buldum sana yazdýðým bu mektubu. Özleminle yazdýðým satýrlar ne yabancý geldi bana. Ölümsüz sevdamý ördüðüm bu satýrlar neden bu kadar yabancýydý bana. Oysa ne çok sevmiþtim seni. Saçlarýndan rüzgarý, dudaklarýndan nefesi kýskanýyordum. Sensiz yaþamayacaðýmý düþünmüþtüm. Yanýlmýþým sevgili.... Aldanmýþým....Sana dair herþeyi yakalý uzun zaman oldu. Yalanlarýnda solmuþ bir sevdayý karanlýklara gömeli çok oldu. Cümlelerimi yalnýzlýða emanet ederken sana bir teþekkür borçluyum. Her ne kadar bana yalaný ve yalnýzlýðý öðretsen de sana bir teþekkür borçluyum. Bana " aþkýn bir gün keskin bir býçak gibi yüreðimi acýtabileceðini, kýrýk kanatlarýmý ve yamalý kalbimi yalnýzlýðýn taþlarýyla sarabileceðimi " öðrettiðin için sana sonsuz teþekkürler..."

23.08.2006

Ýsmail Sarýgene