Geçtiðimiz günlerde Ankara’daydým. Ünidað’ýn eski baþkanlarýndan Gazi Üniversitesi Kimya Mühendisliði öðrencisi Ahmet Teke ile sohbet etme fýrsatýný yakaladým. Ünidað’ýn bugünkü hareketliliðe gelmesinde büyük rolü olan Teke ile Keles ve öðrenciler üzerine konuþtuk. Önceleri siyasetle de yakýndan ve aktif olarak ilgili olan Teke öncelikle þuna vurgu yapýyor: “Bir öðrencinin öðrencilik yaþamý boyunca baþýna gelebilecek her þeyle karþýlaþtým. Öðrenci yaþamý, istekleri ve zorluklarý konusunda profesyonel olduðumu varsayabiliriz.” Hocalarýnýn staj yakmalarý, önceki üniversitesini býrakýp baþka bir bölümü yeniden okumasý, uzayýp giden öðrencilik anýlarý sonunda biraz da alaycý bir ifadeyle kendisini “uzman öðrenci” olarak tanýmlýyor. Laf dönüp dolaþýp caddelerini bir zamanlar omuz omuza birlikte aþýndýrdýðýmýz Keles’e geliyor. “Ne halde?” diye soruyor. Bayramda bile gidememenin özlemiyle. “Öðrenciler var, yeni bir deðiþiklik yok” diyorum. “Keþke alt yapýsý hazýrlanarak, aktivite alanlarý vs. planlanarak üniversite gelseydi” diyor. Ardýndan da ekliyor: “zaten onlar olsa üniversiteye gerek olmazdý” diye. “Keles’te öðrencilerle ilgili neler olmalý? diye konuþtuðumuzda Keles halkýnýn üniversite öðrencileriyle nerede tanýþýrlarsa öðrencileri öyle hatýrlayacaklarý üzerinde fikir birliðine vardýk. Örneðin bir kavgada tanýþýrlarsa öðrenciler kavgacý olacak, bir tiyatro oyununu izlemeye gittiklerinde öðrenciler sanatçý olarak deðer görecek. Halk: “A! Ne güzel þeyler yapýyor çocuklar” diyecek. Madem üniversite kuruldu, bacasýz sanayinin küçük bir kýsmý Keles’e kazandýrýldý, bundan faydalanmalýyýz. Keles halký ile öðrencileri Keles kampusünde yaþayan öðrenciler gibi düþünülmeliler. Sosyal aktiviteler düzenlenmeli, sportif faaliyetler ya da sivil topluma yakýþýr örnek dayanýþma gerektiren faaliyetler… Adýný siz koyun. Burada yerel yönetimin önemi büyük elbette… Öðrencileri ve halký teþvik edecek, onlarýn faydalanacaðý tiyatro salonlarý, kapalý spor salonlarý yapacak. Keles’in kültürel faaliyetlere aç bir yapýsý olduðunu düþünüyoruz. Öðrencilerin Keles’ten gittiklerinde: “Her þeyiyle iki yýlda olsa bir üniversite okudum. Ne güzel yermiþ þu Keles…” diyerek memleketlerine gitmelerini istiyoruz. Üniversitenin sosyal, ekonomik ve kültürel getirisini Keles’e kanalize edebilecek örnek projeler oluþturulmalý. Teke bu noktada yerel yönetimlerin eksiði olduðunu söylüyor: “Elbette saha yapýlmalý ama yarýn bir gün ilçeye uzak kalmasý yönünden ciddi problemler baþlayacaktýr. Bu tür noktalarýn canlý tutulmasý gerekir.” Evet, Keles’in öðrencileriyle kucaklaþabildiði ortamlar oluþturulmalý. Þunu unutmayalým önünüzden gidenleri takip edersiniz arkanýzdan gelenlerin ne yapacaðýný kestiremezsiniz. Bütün eðitim kurumlarýyla Keles bir yerleþke kent olma yolunda ilerliyor. Ev sahibi-kiracý, müþteri-bakkal, öðrenci-halk gibi ayrýmlarýn yapýlmadýðý ve en önemlisi üniversitede kutuplaþmalarýn yaratýlmadýðý bir Keles idealimiz olan Keles. Ýlköðretim ve orta öðretim de sorunu kalmamýþ, barýnma olanaklarýyla eðitimcileriyle Türkiye’de örnek bir ilçe, neden olmasýn?