Tüm bunlar olup biterken, güvenlik güçlerinin titizlikle aradıkları terörist, Düzce yakınlarında yol kenarı restoranlarından birinde birkaç saat dinlenip ihtiyaçlarını tamamlayarak yola çıkmayı planlıyordu. Kirli çantasından çıkardığı kenarları yırtılmış bir kağıt parçasının üstüne yazılmış telefon numarasını okumaya çalışıyordu. Ürkek bakışlarla çevresini kontrol etti. O olayları yaşamamış gibi soğukkanlılıkla kontörlü telefon yazan yere doğru yürüdü. Alnına sardığı o kaba bez parçasının yerini gazlı bezden yapılmış bandaj almıştı. Ne kadar yıkamaya çalışmışsa da boynundaki kırışık ve çukurlarda kurumuş kan kalıntıları kalmıştı. Aradığı numaranın düşmesini beklerken, giysi bulacağı bir yer olup olmadığını kontrol ediyordu. Nihayet telefon düşmüştü, bir çaldı iki çaldı üç çaldı ve çalmaya devam etti ve sonunda meşgule geçti. Sinirlenerek kabini yumrukladı. İnsanların şaşkın bakışlarını hiç umursamamıştı bile. Tekrar aradı aynı numarayı ama yine cevap yoktu. Çıkmaya hazırlanırken, ne zaman geldiklerini görmediği jandarma erleri dikkatini çekti. Teni sarardı aniden. Hızlı adımlarla yan yana içeri geçen erlerin ardından nefret ve endişeyle bakarak ağzının içinden bir küfür savurdu sessizce. Ardını döndüğünde kabaran duyguları törpülendi çünkü iki jandarma eri de yol ağzında durmuş ellerindeki afişleri yapıştıracak yer arıyorlardı. Birkaç saniyelik sersemlik evresinin ardından toparlanarak tekrar soğukkanlı olmaya çalıştı. Çantasını omzuna atarak çıkışa doğru ilerlerken, çıkışta başka erlerin yapıştırmakta oldukları afişleri gördü. Orda ki resimler kendine aitti.

O sırada olan oldu. Resimleri incelemekte olan erin dikkatli bakışları Yusuf'a çevrildi, bir resme bir Yusuf'a bakarak hayretle ağzını açtı ve işaret parmağıyla Yusuf’u gösterdi arkadaşlarına.

Bir anlık vahşi duyguların uyarıcılığıyla yanından geçmekte olan bir bayanın koluna yapışarak cebinden çıkardığı sustalıyı boynuna dayadı. Kadının aniden rengi solmuş neye uğradığını şaşırmış, ne olduğunu anlamadan yalvarmaya başlamıştı.

Herhangi bir yerden gelecek kurşun endişesiyle kendini emniyete alacak bir yer aradı ve buldu. Son model kırmızı bir arabanın yanında duran kucağı çocuklu bir bayanın işaret ettiği yerde bir şey arayan orta yaşlı bir adam arabadan çıkarak, çocuğa ait olduğu anlaşılan eşyayı kadına uzatırken, hırsından kanlanmış gözlerle karşı karşıya kaldı.

-─ Anahtarı ver

Adam hiç tereddüt etmeden cebinden çıkararak uzattı anahtarları, elleri titreyerek. Açık olan araba kapısından rehine aldığı genç bayanı hızla içeri iteledi. Zaten ayakta zor duran bayan ani gelen şiddetin etkisiyle dengesini kaybetmiş, koltuğun üzerine yarı baygın bir vaziyette yığılıp kalmıştı.

Kirli çantasından çıkardığı G-3 ü jandarma erlerine göstererek

─ En ufak bir harekette bulunursanız kızın beynini dağıtırım

Restoranın avlusunda bulunan insanların yarısı lokantaya saklanmış, bir kısmı da arabalarının ardında şoke olmuş, bazıları da oldukları yerde kalakalmış dizlerinde adım atacak gücü kaybetmişlerdi.

Jandarma erleri bu sürpriz karşılaşmayı akıllarına bile getirmemişlerdi beklide. Her yerde kırmızı bültenle aranan böylesine tehlikeli bir teröristin, arkasında büyük çetelerin olduğunu düşündükleri için, onunla böylesine sahipsiz bir vaziyette karşılaşacaklarını düşünmemişlerdi elbette.

Yusuf’un sesiyle tekrar kalp atışları hızlandı, soluk alışları kulakla duyulur hale geldi.

─ Herkes ellerini başının üstüne koysun !

Alınan uyarıya anında uyuldu. Yusuf devam etti;

─ Restoranda kimse kalmasın herkes dışarı çıksın !

İçerde emniyette olduklarını düşünenler şimdi korkudan titremeye başlamışlardı. Başka çarelerinin olmadığını anlayarak elleri başlarının üzerinde dışarı doğru yürümeye başladılar.