düþünceler gece uyanýr.gündüzleri dingin bir þekilde gökyüzünü seyreylerken uyuya kalýr bebek gibi.hava kararýnca birden uyanýp þaþkýn gözlerle bakýný verir önce sersemleþir.afallar, heyacan yapýp bi panikle bedeni sarsmaya baþlar.nedenli nedensiz o kadar çok sebeb yaratýrki gece olmasýný dahi beklemez..bedenin uykusuzluða karþý zaafýný bildiðinden tahribe erken baþlar..sanýrým iþini saðlama alýr.
uyurken uyutmamanýn planýnýmý yapýyor, yoksa bir uyku hapýna baðýmlýlýk ihityacýmý duyuyor.
belki de karanlýktan korktuðundandýr hava kararýnca yalnýzlýðý seçmiyor.
gün ýþýðýyla astral yolculuða çýkýyordur belki..dolaþýrken bir kaç enerjiye rastlayýp muhabbet edip iki kelamýn belini kýrýyordur.nasýl bilinebilir ki?keþke yaptýðý kelamý bir kalem alýp yazabilse ..ne olduðunu öðrenip rahat uyumanýn sýkýntýsýz akþamlarýn gelmesini saðlayabilirdim.
öðrenirdim, öðretirdim, paylaþýrdým..önceliði kendime verip denemeyi kendimde yapardým, umarým buna karþý koymazdý.
düþünceler de bencillik aranmalý bence, yoksa neden bu kadar vurdumduymaz olsun ki kendine karþý?
yok oluþumu seçmiþti, doðaya mý dönmek istiyordu, belki de anne karnýna geri dönüþü arýyordu.en mutlu olduðu en huzur bulduðu yere.kalp atýþýnýn ritmiyle uyumaya dalýyordu.ya peki þimdilerde yine anneme sarýlýp uyusam?acaba bu kadar rahat uyurmuyum?
sanýrým geç kalýnmýþ bir düþüncenin öyküsü, bir mikrop misali her bir hücremi kontrol edebiliyor..
Peki ya neden akþamlarý?
Neden hava kararýnca?
Gündüzleri rahat uyumasýnýn sebebi bu muydu yoksa?
Nedenlerin nedenleri kovalamasý bir çözüm olmayýp soru daðarcýðý yaratýp içinde bir cevap ararken bünyeyi sarsýp uyutmamasaydý sanýrým..
iyi günler vede güneþler..