gereksiz hüzüntü tribindeyim yine bu gece tebrikler.öncelikle seni tebrik ediyorum.nedenini sorgulamıyorum.cevabını bildiğim soruların soru haline gelmesine izin vermem.
sahipsizlerdi düşlerim, küskün sukun bir hüzüntü maratonunda koşup duruyorlardı.bir adımda bana yakın bir adımda sana ama bi o kadar da bana uzak.
ürpertiyor gece yokluğunda bir lağıma düşmüş gibi milyonlarca fare vardı etrafımda.dans ediyorlardı lağımın üstün çünkü onların açtı karınları.mat bakışları vardı hiç sevmediler beni.
bazı zamanlar okşamaya çalışmış sevmeye çalışmışlıkları vardı ama faydası olmadı.
yok oluşumu seyretmek için 3d gözlük alıp 3d gözlükle izlemişlerdi.yavaş yavaş eriyişimi ruhumun tavana vurup yeniden bedene girişini.
sekiz dakikamı aldı bunları yazmak ama 8000 dakika da ilerleyen zamanda aldı.
hala devam ediyor..
ne olmalıki sence.olmak veya varmak istediğim noktada umutsuzluğa kapılmam.yok olmam yada yarına varmış gibi yaklaşmam.
doğumla ölüm arasındaki belirsizlik o da bu.
daha öncekilerden bir gece yine içiyorum seninde yerine.
bıçağın eskisi kadar keskin mi?
beni deşerek diğer duvara gelecek kadar?
kendimden geriye ne kaldı ki?cevapsız sorularım var benim bak.
fareler uzaktan izliyor hala
ruhumun bi aşağı bi yukarı inişi.
yalnızlığımın serzenişi var her deminde. sana demlendikçe yeniden bunlara varışım benim.
sesimi yudumlarla bastırıyorum yine bir yudum bir yudum daha.
aşk nameleri yazıyorum bir şizofrene. belki bi yanında hisseder diye beni.ama sanmıyorum sızışının serzenişi bu dizeler.
kedilere bak ne güzelde oynuyorlar taa ki büyüyene kadar.
bak bizde büyüdük kaç ay geçti
son bir serzeniş bakışlarındaki beni bul, bulduğun zaman bedenimin çırpınışını ondaki seni bul ve yeniden kaybol