Güzel ve klasik bir soru deðil mi? Bir kadýn ne ister?Erkeklere sorarsanýz çok þey ister. Bir dokun bin ah iþit misali, soruya destanlar yazarak cevap verirler. Kadýnlar her þeyi ister,doyumsuzdurlar, tatmin olmazlar,isterler,isterler,isterler,hep isterler. Birde çeneleri yok mu,hiç susmayan ha bire dýrdýr yapan çeneleri. Usanmýþ,býkmýþ,bizar kalmýþlardýr bu kadýnlarýn elinden ah bu kadýnlar!deyip dururlar.
Aslýnda hiçte öyle deðildir.Erkeklerin abarttýðý gibi çok þey istemez kadýnlar. Peki ne ister bu kadýnlar arkadaþ.
Biraz sevgi ister, onu da çok istemez az bir kýrýntý bile onlara yeter,avunurlar.
Biraz saygý ister, öncelikle eþi tarafýndan sayýldýðýný bilmek,hissetmek,hissettirilmek onu dünyanýn en mutlu kadýný yapar.
Evinde ve toplumda insan gibi muamele görmek ister,önce insan olduðunun hatýrlanmasýný ister.
Þiddetten,darptan uzak olmak ister. Kadýnýn sýrtýndan sopayý,karnýndan sýpayý eksik etmeyeceksin diyen erkeklerin þiddetine maruz kalmadan yaþamak ister.
Kadýný,saçý uzun aklý kýsa olarak niteleyen erkeklerle, mümkünse ayný kareye gelmemeyi ister.
Kadýný,ticari bir meta olarak gören, onun bedenini satarak kazanç elde eden erkeklerin toplumdan temizlenmesini ister.
Taciz görmeden, tecavüze uðramadan hayatýný idame ettirmek ister. Bu çirkin eylemi gerçekleþtirenlerin de en aðýr þekilde cezalandýrýlmasýný ister.
Kadýna uygulanan þiddetinin son raddesini yaþadýðýmýz günlere denk geldi 8 Mart Dünya Kadýnlar Günü. Yine konuþmalar,toplantýlar,konferanslar.Peki netice nedir? Kocaman bir sýfýr. Yapýlan etkinlikler, kocalarý tarafýndan öldürülen kadýnlarý,kaçýrýlarak tecavüze uðrayan ve hunharca öldürülen genç kýzlarý geri getirecek mi? Önemli olan günü anmýþ olmak için anmak deðil kadýnlar adýna bir þeyler yapabilmektir.
Öncelikle kadýnýn duygularý olan bir varlýk olduðunu, kullanabileceði bir beyne sahip olduðunu, etten kemikten yapýlmýþ anatomik yapýya sahip olduðunu,canýnýn acýyabileceðini, üzülüp kýrýlabileceðini, kýsaca insan olduðunu kabul etmek gerekir.
Çalýþan eþlere baktýðýmýzda, erkek ve kadýn akþama kadar çalýþýr. Eve gelindiðinde erkeðin mesaisi bitmiþ,ayaklarýný uzatýp yemeðin hazýrlanmasýný bekleme ve dinlenme moduna geçmiþtir. Oysa kadýn için öylemidir ya, kocanýn aksine onun için yeni bir raunt baþlar.Çocuklar ile ilgilenme,yemek hazýrlama,bulaþýklarý toplama,çay yapma,meyve hazýrlama sanki bunlar kadýnýn olmazsa olmaz göreviymiþ gibi erkek yan gelip yatarken kadýn devamlý koþturur.
Hayatýn müþterek olduðu, erkeðin eþine her fýrsatta yardýmcý ve destek olmasý gerektiði gibi ütopik sözlerse ancak 8 Mart Dünya Kadýnlar Gününde söylenen temenniler olarak kalýr her zaman. Kadýn, çocuk doðuran,büyüten bir anne,kocasýnýn isteklerine boyun eðen bir zavallý, evin her iþini yapan hizmetçi kimliðinin dýþýna çýkamaz. Erkeklerin kurduðu hegemonyada kendileri için reva görülen fatalist düzene rýza göstermenin ötesine geçemezler.
Kadýnlar toplumun bir parçasý,elmanýn diðer yarýsý gibidirler.Bizim olmazsa olmazýmýzdýrlar. Yeri gelir akademisyen,doktor,öðretmen,hakim,bilim insaný olur yeri gelir mükemmel bir eþ,müþfik bir anne olurlar. Ancak hiçbir zaman erkek sömürü düzeninin bir parçasý olarak veya Türk toplumunun Kunta Kinteleri olarak görülemezler,görülmemelidirler.
Kadýn cinayetlerini,uygulanan þiddeti ne zaman radikal bir þekilde telin edersek ve gerekli yasalarýn çýkmasýný saðlayýp,hukuki prosedürü asgariye indirirsek o zaman 8 Mart Dünya Kadýnlar Gününü kutlayabiliriz. Onun ötesinde hepsi laf-ü güzaf…