"Kitaplar, insanlığın en büyük zaman israfıdır; hele ki okumak yerine yazıyorsanız." Terry Pratchett"
"Kitaplar, insanlığın en büyük zaman israfıdır; hele ki okumak yerine yazıyorsanız." Terry Pratchett"
hislerim beynimle vals yaparken yüreğim fikirler üretiyor. üç kişi bile kalabalık kardeşim bu yaşamı sadece aklı olanlar yaşıyor.
duygular ve hisler artık lüxe giriyor
“Yüzüme dokundu. Bunlar ne” dedi. Konuşamadım…
Sevgimin hasretime eklenen imkânsızlığını söyleyemedim...
Günceleri bir kenara atmadan../en sabırsız zamanı çekiyorum içime şimdi../Bu can sıkıntısı nereye kadar../olmadığında../duymak sesini..bir parça gülmek.. binlerce parçaya dağılarak..sen kalmak...
Hemen hemen içimizden herkesin başını ellerinin arasına alıp gözlerini bir noktaya sabitleyerek hayaller âlemine daldığı olmuştur. Kafamız içerisinde cereyan eden düşünceler imgeler âleminde bir biri ardına yumuşak geçişlerle akıp giderken bazen marazi bir şekilde, ufak da olsa, bir ayrıntıya takılıp kalırız
Bitsin artık. Bütünleştiğin bir yazarla sevişmeni hatırlıyorum. Bu acıların en büyüğü ve en kutsanmış tarafı benim için...
Dalgaların sesine karışmalı içimdeki sessiz çığlık. Rüzgar, yaprakları suyun üstüne ulaştırmalı bir de sevdaları.
Giderken (gideceğin kesinse) gözün arkada olmasın istiyorsan, gitmeden eksik bir şey bırakma. Geri dönüş yok.
Zaman iletisi aslında ne dündü ne de yarın ...zaman neydi söyleyeyim mi sana ; sallanır sanılan o bayrağın esintisinde yitirdiklerimizin öyküsündeki karanlık sokakları aydınlatan lamba altlarındaki duaydı..
Bir yürek ne çok sevgiyi barındırıyor içinde...ve bir insan, ne çok insanla özdeşleşebiliyor. Ne mutlu o insana.
Kendi içinde körebeye tutuşmuşken odalar yarası bir türlü iyileşmeyen kabuklarımız kangrene dönüşmüş çoktan.
