Daha çok penceremden sana uzattığım bembeyaz hayallerime. Su kenarına izinsiz düşen kar tanelerinin ayakta kalma çabası yada diğer bir tabirle suyun soğukluğuna karışmaması için verdiği savaşın içine bırakıyorum kendimi....
Hayat, karanlık sarayında, gölgelerin oyunlarında kendi sonunu bekler... Umutsuz, Hayalsiz, Aşksız ve Yüreksiz...
Göz yaşlarım birikseydi eğer bir yürek içinde,çoktan batmıştı ağırlığını taşıyamayıp suyun dibine
Çünkü müzik rahatlatırdı beni,ağlardım müzik dinlerken,bambaşka düşüncelerin yer almasını sağlardı beynimin içinde,açtım teybi ve yanı başımda ki hüzünlü güzelin kulaklarına gönderdim Yaşar Kurt ' un Martı'sını.Önce o hep gördüğüm ukala bakışları ile yan
Şimdi, toplayıcı ve kurgucusu kayıp o hayâlle aramda sadece bir anı var. Biri bana diğeri ruhuma ait iki kusur arasında, yalnız bir gerçek arıyorum.
Benim için artık geç oldu. Birazdan odama çekilip belki kitap okurum. Hadi sen de git artık. Çok geç olmadan, sokaklar iyice tenhalaşmadan, sokaklar ite ,uğursuza kalmadan evine git. Biliyorsun seni hiç görmedim. Hatta hiç karşılaşmadık.
Annemin portakal reçelini,anneannemden yadigar işlemeli örtüyü,babamın gülümseyişini..hep çok sevdim.Var olduğum sürede de seveceğim galiba..:)
Icime demir atmis bir huzun var.. Baslangicini bir turlu hatirlamadigim.. Sanki dogum izi gibi...
Hayat Bazen... ummadığın anda çıkar karşına acılar. mutluluğu ararsın acıların ardı sıra ve çeker gidersin, karanlık, kuytu ve sessiz arka sokaklara....
Dertleşmek istedim sizlerle, razılığım ve isyanım var sessiz sedasız.
Bir taraftan, tarafsızlığı durmayan zamanın.. acımasızlığı..anlaşılmazlığı.. Bildin değil mi.?.Midilli’yi anlatan geceydi, rüzgar getiren dokunuşlar..
