Çalışmakta en zorlandığım, şekeri fazla olduğunda hiçte şeker olmayan şeker gibi müdürüm M. Vedat Eren'in anısına...
gözlerimde yaşlar, sıcak sıcak anılarım ve pişmanlıklarım var...

kafam karışık, çekip gitmelerim üzerimde, küsüp yenilgiyi kabullenip senden vazgeçtiğim gibi herşeyden vazgeçmek için cesaret arıyor gözlerimi karartıyorum.ama nafile beni sevene bir ömrü seninle sırtlanırım diyene kıyamıyorum...oda benim seni beklediğim kadar beni bekleyecek...ama ben senin beni acıttığın gibi acıtmamalıyım sevenimi...dağılmışım toplanamıyorum...

vakit fakirliğimden hep "sadece merhabalarım..."

Çekip gidiyorum, vuruyorum yollara seni, yüreğim günahıyla can çekişiyor simsiyah asfaltlarda. Sabrım taşmış her yer gözyaşım olmuş.

Dertleşmek istedim sizlerle, razılığım ve isyanım var sessiz sedasız.

Sen yoktun. Gittin diye kanıyor yüreğim kıpkızıl, mavi ümitlerimin üzerine... Yüreğimin rengi şimdi kırmızısı bol mor!

Aslında senin de adın yok, seninle geçen zamanlarında..
Usandım ve uslandım artık; böyle kalsın her şey! Bilinmedik...

Birgün mektubun gelir belki de sen olursun gelen, değişiklik olur; ama değişmez hiç, sen olan bir şeyleri bekleme ümidim...
Günün sorusu: Savaşın göbeğinde olan sevdalar var mıdır?, Ya da postacının sevda güvercini elinde gelişi?, Ümitler kurtulmuş olrmu

Geride bıraktığım her yere ve şeye garip bir hüzün ile birlikte sevinç bıraktım.
Her zamanki gibi umursama beni!..

Hasret ve sevdayla, yüreğine buseler benden...

Sana ulaşamadığımdan bu yana Kaf Dağı ulaşılır, Zümrüdü Anka da herkesçe bilinir oldu...
Şimdi üşüyor ellerim, yüreğim sıcak.
...
Artık yazamıyorum, kesildi ellerim...

Göğe bakan avuçlarda yaşlar birikmekte; tuzlu, sıcak, azar azar. Yüreğimde ötelerden gelen Pir’ imin sesi, şefkatli: Amin...
Sığındım Yaradana, küçük yüreğim ve avuçlarımdaki yaşlarla, derya misali...

her ırmak bir deniz olmak ümidiyle akar durur hiç durmadan, duraksamadan. Sense kocaman ümit ve deniz nedir bilmedin hiç, küçük bir ırmak için deniz olduğunu da!..

sonsuz zannettiğim ama ansızın son bulan yolculuğum; sana... sonkez
Bir tek kalemim elimde, yazıyorum. Okursan; sana...

Bir damla akıl verdin bana, huzurundan
Denizlere ulaştır beni artık,
Kurtar beni bu damlalıktan...
Pirim Hz. .Mevlana

Karınca azmi ve örümcek şefkati yüreğimde, elimde ayrılık namına bir sarı gül ile keşfe çıkmıştım.
Hayır ola şer ola, Rastgele...

p.s.her akapalı göz uyku değil,
her vede ayrılık değildir...
(bilmem biliyor musun?)

Yaşamı zevkli kılan küçük ayrıntılardı; gözlerin.

Her yer daha karanlık şimdi ve sevdam aşikar !

Şehrime akşam çöktü, ben senin şehrinde bazen ay bazen yıldızım yine bu gece. Gözlerin gökyüzünde olsun gözlerimin karası gecende..?
İyi bak, hala ordayım...