"Yazarın en büyük düşmanı, bitmemiş roman değil; bitmeyen kahve fincanlarıdır." – Franz Kafka"

Deneme

Bazen Sadece Susmayı Seçersin

Sessiz, ekosuz, hiç kimsesin. Diyecek söz kalmaz geriye. Utanç olur, içini yakıp kavuran. Sesini duyuramayanların, yanlış notayı seslendirenlerin, kaderlerinden sıyrılamayanların utancı kalır üstünde. Çok ağır. Taşıyamayacağın kadar ağır. Silkinsen de aralıklarla, sorumlusu olmadığın bir yükten kurtulmak istercesine.

Son (Yarım) Ada, Bir Bodrum Masalı - 5

İnsanlar, yani yörenin insanı size yardımcı olmak için elinden geleni yapardı. Zaman içerisinde toprakları para edince onlar da bozuldu. Bir filimden bir replik aklıma geldi Para adamı bozar.
İnsanların güzelliğine bakar mısınız, kiracısı olduğunuz bir evin sahibesi sizin için erkenden kalkıp dolma hazırlıyor. Bizim insanımızın böyle

Duvar

Bisikletten düşüp, dizlerimin yara kabuklarını kopardım. Ruhumun yaraları gibi...
Salıncağım kurulmuştu salkım söğüt dallarına, rüzgarda sallandıkça eğildim, büküldüm.

Son (Yarım) Ada, Bir Bodrum Masalı - 3

"Dünyaya nasıl göründüğümü bilmiyorum; ama ben kendimi, henüz keşfedilmemiş gerçeklerle dolu bir okyanusun kıyısında oynayan, düzgün bir çakıl taşı ya da güzel bir deniz kabuğu bulduğunda sevinen bir çocuk gibi görüyorum" Isaac Newton.

İki Biradan Çok Daha Fazlası

Sanki büyük bir suç işlemişim gibi, sanki insanların gelecekleriyle ben oynamışım gibi, sanki benim yüzümden bu durumdalarmış gibi ters ters bakışlara maruz kaldım. Alışığım İnsanları değiştiremiyorsun. Ne ben değiştim, ne de onlar... Canları sağ olsun.

Başa Dön