"Yazmak, beyninizin çay yaparken kaynayan suyu fark etmesi gibidir—soğukken anlamsız, sıcakken yanık!" – Umberto Eco"

Öykü > Çocuk

karışık/nostaljik

Yasu Nikolas

Demek burada ölecekmişim…Ölmeden önceki son sözüm ne olmalı diye düşünüyorum…

karışık

Huysuz Dede ve Yaramaz Kız

Güneşin batmasına yakın, esen lodosla birlikte şımaran dalgalar sahile vurmadan şahlanıyor, sonra sinsice sahile uzanıyor, küçük kızın ayaklarında köpük köpük olup duruluyordu. Küçük kız her dalga gelişinde nefesini tutup sabırsızca o coşkun dalgaların ayaklarında diz çöküşünü çığlıklar atarak karşılıyordu. İleride, banklardan birine iyice kurulmuş dedesi, torunun her çığlık

olumlu

Çerçi

Çocukluk yılları hayatın en anlamlı en unutulmazları arasındaki yerini her zaman korur. İlk öğrendiklerimiz, yalan yanlış tecrübelerimiz, kendimizi denemelerimiz hep bu yıllardadır. İlk kavgamız, ilk isyanımız, ilk kendimizi ispatlama gayretlerimiz hep

olumsuz

Ocak

Evlerinin önünde kendini oyuna kaptırmışken bir araba kornasıyla irkildi. Olduğu yerden doğruldu. Kapını önünde lüks bir otomobil duruyordu. Nurettin arabadan inenlere ürkek gözlerle baktı bir müddet.

düşündürücü

Tartalım Abi!

Güneşin olanca coşkusunu ortaya koyarak, kendisini cömertçe sergilediği bir gündü. Güneşin alev alev ısısını önüne katıp kovalayan rüzgar, insanların yüzüne hafifçe bir tokat gibi çarpıyordu.

Başa Dön