Bu ülkedeki her türlü izm bir kanser tümörü gibi insanlığı yeyip bitirmeden insanlarımızın kendine gelmesi lazımdır. Her türlü inançsızlığın karşısına inançla çıkılmalıdır. Çünkü bütün izmler inancın zayıfladığı inkâr alanlarında yetişen bir düşünce mantarından başka bir şey değildir. Asıl afyon din değil, izmlerdir.

Birinci Dünya Savaşının çıkışında Müslümanların en küçük bir kabahatleri yoktu. Fakat savaşın en büyük zararını, Müslümanlar gördü. Devlet-i Âli Osman parçalandı. Bu parçalanmanın etkisiyle birçok İslam ülkesi ya esaret altına ya da sömürü altına girdi. Yetmedi, İslam: örf, adet, gelenek, göreneklerimizin yok edilmesi için Haçlılar herşeyi denedi, denemeye

Öyle bir dünyada yaşıyoruz ki çalışma, çalışanlardan daha değerli sayılıyor Özellikle özel kurumların bu anlayışı hem devlet kadrolarında hem de normal iş hayatı dışındaki yaşayış biçimlerimize de sirayet ediyor. Yani evlerimizin düzeni, devletin sunduğu sağlık hizmetleri, şahsi boş zamanlarımız, duygusal ilgi alanlarımız vs hepsi çalışma şartlarının uyduğu kurallarla

Kelamın anlaşılır veya anlaşılmaz oluşunu düşündüğümüz meselelerle sımsıkı bir bağı olduğunu göstermek için bazı yazılar yazmaya niyet etmişken haberlerde okuduğum terör haberlerinin birinde kelli-felli gazetecilerin bazı yorumlarıyla birlikte adeta düşüncemi dumura uğrattı.

Işıl ışıl one Saturday sabahı yatağımdan kalktığım gibi Nike terliklerimi giyip WCnin yolunu tuttum. WCye uğradıktan sonra salondan mutfağa doğru ilerledim. Mutfakta eşimin bana kahvaltı hazırladığını görünce good morning honey dedim. O da good morning bey diye karşılık verdi.

Yeryüzünde, dört mevsim, üç zaman, rengârenk desen, musiki ve yapıtlarla örülü, şehir kimliğini elinde tutan aydınlık ve yeşil tek şehir, Bursadır.

Tanzimat öncesi Türk toplumunda yönetici sınıfını teşkil eden aydınlar, askerî ve sivil bürokrasi ile ulema sınıfından oluşuyordu. Bir yanda da reaya adı verilen yönetilenler vardı. Bunlar da esnafı, tüccarı ve köylüsüyle geniş bir halk kitlesiydi.

İyi günler sayın seyirciler!
Şimdi de sizlere Haber Merkezimizin hazırladığı ana haber bültenini sunuyoruz

Zaman, görüntü, kader / akıyor hep ahenkle, / ne arkasında

Kalemi elinize alıyorsunuz, başlıyorsunuz düşünmeye Önünüzde duran boş kâğıdın asla merhamet etmeyen beyazlıkları, altı ay devam eden bir kutup gündüzünün sonsuz ve ucu bucağı olmayan hareketsizliği ile büyüyor, kıvranıyor ve asabileşen parmaklarınız saçlarınızı karıştırıyor, nihayet sinir tavan yapınca da yazmak için oturduğunuz masanın başından kalkıp hava almaya gidiyorsunuz

Doğ ruhuma Leylim sensiz bir çöldeyim! / Kapında unuttuğun serseri bir köleyim.

Karanlık geceler, mehtabım kesti; / İdilin koynunda, kala kalmışken. /

Kaç defadır bitiremediğim romanımı yazmak için bilgisayarımın başına geçmeye çalışsam her defasında önüme aşamadığım bir sürü engel çıkıyor Hatta yukarıdaki giriş cümlesini yazarken bile telefonum çaldı ve yine mi yarım kalacak bu yazım, yine mi isteğimi gerçekleştiremeyeceğim diye hayıflanmaya başlamıştım ki, arayanın bankanın telefonu olduğunu görünce hemen meşgule

Dudakların kuruluğunu anlarım; susuz kalınca dudaklar kurur ve zamanla çatlamaya başlar. Buna kim ne diyebilir veya kim bir şey söyleyebilir? Terlemeyen alınları da anlamak mümkün; böyleleri de asla yorulmaya gelmez. Çünkü cılızdır bedenleri, güçsüzdür bünyeleri. Belki alınlar kirlenir, cer akıtmaz. Bununla beraber damlaların alıp dışarı attığı lekeler kalır

İçimde gizlenen hüzün artık hüveydadır / Tepemde taşıdığım güneş /

Her ülkenin içinde yaşayan insanlarının yetişme tarzına göre güzellikleri, tatları ve nevi şahsına münhasır belli çizgileri vardır.
Bu sebeple o ülkenin tüm şehirleri birbirine benzerlik gösterir.
Örneğin, Ispartanın pembe gülü, Bursanın kırmızı gülü, Amasyanın kırmızı elması, Tokatın sarı elması, İzmirin beyaz çekirdeksiz küçük üzümü,

Tüm film yapımcıları insanların ciğerlerini delen hayat hikayelerinin peşinde! Geçen gün tanıştığım Müslüm filminin yapımcısı Nurinisa Yıldırım hanım da aynı hikayeyi arıyor olsa gerek ki şimdi yeni filmi Bergeni çekiyor

Her günüm bugündür / Tezi yok ki yarının / Geçmişim

Gezdiğin yerlere kesretle bakıp / Seni arayıram, hardasan, harda? /

Yapayalnızsın! Dört duvar arası bir pencereli küçük bir odada. Kilitli kapılar ardındasın. Sen ve sana bakan duvarları seyredip ağlayacaksın. Uzaklardan, ta uzaktan kopup geldin. Ana, baba, sıla ve yardan ayrıldın. Artık garip bir kuşsun bu gurbet odasında. Kanadı kırılmış, mecali kalmamış yaralı bir kuş Bağrına gurbet adlı hançer