Bilgelik, düşünceye şekil verme sanatı. Bilgide seçicilik şart. Çok bilmek değil lüzumlu olanı bilmek sabit kriter. Tefekkür kaçınılmaz. Başka türlü, ilmin irfana, malumatın marifete dönüşmesi imkânsız. Çünkü, sonu olmayan dikey bir yolculuktan dem vuruyoruz

Sözünü kaptırmış gazap yeline / Hârı gönlümde al gülü yâr gördüm

Her güz buralardan geçer gidersiz, / Durun biraz, sual soram turnalar.

Başka konularda biraz fazla eğleştim mi, dostlarım sesleniyor oradan: Şiire dön Yuşa abi , şiire
Evet, şiirin geniş, kuşatıcı ve diriltici evrenine çağırıyor aslında dostlarım
İnsanı kirlerden, belki yaşadığımız günlerin karasından ancak şiirin temizleyebileceğine inanıyor.
Haksızlar mı?

Leyla yalnızlığı seven sen misin? / Gözyaşım ıslatsın omuzlarını /

Bir asude gönül düşmüştü yerlere / Davranıp da fizana sürün dediler

Gel deniz bağrıma gel, çağlayayım! / Çık benliğim üstüne çık, eriyeyim!

Gel deniz bağrıma gel, çağlayayım! / Çık benliğim üstüne çık, eriyeyim!

Türk milleti birbirine kardeştir. / Aramıza girenlere yuh olsun! /

Üç beş arkadaş, Balata muhabbete çağırmıştı bizi Buradaki her şey bugün bana yabancı geliyor Yaptığım ve yapacağım her fiil de anlamsız Henüz nedenini bilemediğim sebepler yüreğimin sıkılmasına, hayallerimin donuklaşmasına, vücudumun hareketsizliğine sebep oluyor Niye böyleyim? Onu da bilmiyorum

Ses, fiziki bir olaydır. Titreşimle oluşur ve bu titreşimi enerjiye dönüştürür.
Ses, çeşitli frekansta dalgalar ile havada yol alırken ayrı ayrı frekansta insan kulağına gelir; bazen hoş, bazen nahoş!

Yaklaşık 20 sene önce bir abimizin 5 yaşındaki oğlunu gece 3, 4 sularında apar topar acile götürmüştük Minik Burağın ateşi bir hayli yüksekti. Yavrucuk yükselen ateş sebebiyle kusmaktan, kusmaya çalışmaktan bitap düşmüş, burnu ile nefes almakta zorlanır hale gelmişti. O pempecik yanakları sararıp solmuş, gözlerimizin içine yarı baygın

Renkleri severim.
Onlarla zihnimin içinde bir şeyler boyamayı çok severim.
Özellikle de mavi ile
Mavi, insanda bir sonsuzluk duygusudur âdeta
Özgürlüğü, barışı, huzuru, aşkı ilham eder, yoksun kalplere.

Ellerimde karanfil sevdalı yüreğini / Akan her damlanın soluğunda sen /

Bir
Gerçeklerden sıyrılıp hayallerde yaşamak mı, yoksa gerçekleri kabullenip hayallere hapsolmak mı? Bu soru uzun süre kafasını karıştırıyordu. Aslında bu soru aklından geçen yüzlerce sorudan birisiydi sadece. Fakat insanı nasıl da can evinden vuruyordu. Nasıl da Leylayı gözbebeklerinden kıskıvrak yakalıyor, müthiş sancılarla bir boşluğa savuruyordu.

Her damla gözyaşımda sen varsın / Görsen bu aşağı vallahi ağlarsın

Adam twitterdan bana saydırıyor
Hiç mi suçu yok bu iktidarın diyor.
Yahu yok diyen mi var diyorum.
Haksızlığı kim yapıyorsa eleştiririz elbette eleştiriyoruz, eleştirmeliyiz zaten diyorum!
Ancak bir Müslüman CHP ve iktidarını savunduğu zaman tüylerim diken diken oluyor

Haydi Ferhat bir türkü de sen söyle / Yoruldu gurbette şu mecnun yürek

Herhangi bir memlekette aydınlar, devlet ve milletin kaderi söz konusu olduğu meselelerde, her türlü şahsi ve minik hesapları bir kenara iterek milli bir çap ve seviyede düşünebilmelidirler. Çünkü bu taşıdıkları aydın sıfatına layık olabilmelerinin yüklediği asgari bir haysiyet ve şeref borcudur.

Gelin kaynana ve de görümce muhabbetlerinden artık gına geldi Bir taraftan da doyum olmuyor bu tarz muhabbetlere