Renkleri severim.
Onlarla zihnimin içinde bir şeyler boyamayı çok severim.
Özellikle de mavi ile
Mavi, insanda bir sonsuzluk duygusudur âdeta
Özgürlüğü, barışı, huzuru, aşkı ilham eder, yoksun kalplere.
Mavi bir derinliktir, her şeye sivrilmiş düşüncelerde.
Belki de öze dönmektir.
Aşka gelmektir.
Siyahın bunaltıcı karanlığından Mavi Deniz Marmaraya ve sana
Mavinin en güzel ifade edilişi seni ifade edişidir benim için.
Ha mavi ha sen
Ha sen ha mavi
Sen ha mavi
Mavi ha sen!
***
Şair değilim.
Şair olsaydım şiirlerim iş yapardı şimdiye.
Mavi Deniz Marmaranın hissiyatı bir insanınkinden daha derin ve mânâlı geliyor bana.
O, hüznünü koyu bir lâcivertle, coşkunluğunu mavinin yeşile çalan güzelliği ile durgun ve içtenliğini, dostluğunu göz kamaştıran maviliği ile ifade ediyor her gün bana.
Belki de o dostluğundaki derinliği söz konusu maviliğinden almışta olabilir haddizatında.
İnanmıyorsanız bu sizin sorununuz ve gidip bakarsınız kıyılarına.
Ayaklarınızı maviliğine daldırdığınızda vuran dalgalarında dostluğu, aşkı ve mütevazılığı sizlerde hissedeceksinizdir anında.
Neden Akdeniz, Karadeniz, Ege varken varken Mavi Deniz Marmara?
Bilmiyorum, bilsem de söyleyemem.
Yokluğunda o var derin derin konuşabileceğim bu diyar-ı İstanbulda.
Gücüm yetmiyor artık bazı hasretleri dile getirmeye.
Hem dökülmüyor işte adı ne diye zorluyorsunuz beni hala?
Ufuktan kopup gelen rüzgârları, yüzünden yüreğine akan yaşları kendinde toplamak kendi mavi derinliğine katmak için olağanüstü bir çaba sarf eder Mavi Deniz Marmara.
Dinler seni hiç bıkmadan, usanmadan sen de onu dinlersin yeşil çerçeveli bakışında.
Derin sohbetler eşliğinde sevişmiştik lacivert sabahlarda.
Sonra benim güzel mavilim, tatlı sevgilimle yol alırdık Anadoluya
O konuşurdu ben dinlendirdim.
Göz yaşlarımın yakıcılığı ile Mavi Deniz Marmaranın yakıcılığı birleşir ve kaynardı yüreğimin içinde ona doğru akan tüm kızıllıklar
Kanayan yüreğimdeki kızıllığın bir yansımasıydı yanaklarımda oluşan bu allık
Sonra bir sessizlik, yine garip bir fırtına.
Bir yalnızlık ki çektirir ahı en kalabalıklarda
Ve, sularsın yürek tarlasını kendi buruk kanlı gözyaşlarıla
Mavi Deniz Marmara ve Sen
Denizler ve Onun lisanıyla konuşmak istedim bu gece sana.
Yani tuzlu su olmak, girdiğim kabın şeklini almak; özünden hiç bir şey kaybetmeden vurulmak istedim aşkına
Senin ağzından akanı, eğilip avuçlarımın arasına alıyorum beste beste türkü türkü
Avuç sermayem kadar suyu ve akıtıyorum parmaklarımın arasından bitesiye kadar yokluğunda
Sonra hafif bir ıslaklık ve bitiş
Gidişlerimiz, küsüşlerimiz ve kaçışlarımız gibi..
Sen mavi mavi baksan akmaz mı tekrar avuçlarıma?
Gel şu suyu parmaklarımızın arasında tutalım!
Yılların arasından akıp giden bu hayat üzmesin bizi lütfen
Tıpkı suyun elde tükenişinden sonraki o ıslaklık gibi,
birkaç sevenin gözlerinde ki ıslaklık ve sonra onlar da kuruyuvermesin,
sensiz kalan ellerimin kuruduğu gibi
Avuçlarının içinden parmaklarının arasına doğru akan bu maviliği şimdi öpesim var
