Nefes al nefes ver. Nefes al nefes ver. Nefes al.... yalnýzca bu mudur yaþam dediðimiz? Ýki oluþ arasýnda geçen kýsa sürelerin toplamý mýdýr yalnýzca? Bir doðum, bir ölüm müdür yaþam? Yoksa her ölüme inat doðan bir sürü bebek midir? Binlerce soru sorsam bu konuda binlerce yanýt alýrým. Ve aldýðým her yanýt binlerce yeni soru verir de, yinedde anlatamaz nedir yaþam. Belki oluþlarýn toplamýdýr, belki de hiç bir þey olmamasýdýr; bilinmez, bilemem. Ancak bildiðim þey, yaratýlaný yaratan yapan þeyin ne olduðudur. “insan yaratýldý” der bir sürü kalýn kitap cilt cilt dizili raflarýnda yaratýlanlarýn. “insan yaratýyor” der baþka kalýn kitaplar. Peki nedir farký yaratýlan ve yaratanýn? Bu da yanýtý oldukça fazla bir soru. Peki nedir gerçek? Nedir insan özünde? Yaratýlan mýdýr yaratan mý? “Býrak bunlarla devrin filozoflarý uðraþsýn.” Dediðini duyar gibi oluyorum. Eðer haklýysam, yani böyle diyorsan, yaratýlan olmayý kabul etmiþsin demektir. Yanýlýyorsam eðer, yaratmaya yaratýlmaya itiraz ederek baþlamýþsýn demektir.

Dönüp baktýðýmda yaþadýðým bir sürü yýlda saklý binlerce güne ve her günün getirdiði her anýya, gördüðüm tek þey belki her þey, belkide hiç bir þey. Ancak çýkardýðým sonuç, hayat dediðim yalnýzca toplamý iyi ve kötü anlarýn, anýlarýn. Peki neresindeyim düþlediðim hayatýn, düþlediðin hayatýn? Peki sen neresindesin Düþlediðin hayatýn, düþlediðim hayatýn? Belki her yerinde belki hiç bir yerinde. Hayat dediðin düþ kurmak ve gerçekleþtirmek midir kurduðun düþleri? Peki düþlerin ne? Peki nedir benim düþlerim? Baþlayýnca sormaya býrakamýyorum. Bir soru bir yanýt veriyor ve gelen her yanýt bin soruya gebe býrakýyor hayatý. Peki kafa karýþýklýðý mýdýr bunlarýn tümü? Hayýr. Kafa karýþýklýðý deðil. Sadece bilinmezliðe duyulan kaygý. Hani korkar ya insan bilemediði þeyden. Ve sürer ya korkularý öðreninceye kadar bilemediðini... iþte belkide tüm bunlar kaygýnýn getirdiði soru çýðlýklarý. Duyulur mu bu çýðlýklar kulaklarýnda bilemem. Peki sen neler anlatýyorsun çýðlýklarýnda? Ancak bildiðim üzerinde sere serpe uzanmýþým sarp kayalarýn. Sorduklarým bildiklerimden, ve bildiklerim yanýtlarýmdandýr. Öðrenmek ister misin bilemem. Belki vardýr öðrenme isteðin, belki de yok. Belki vardýr da güçlü deðilsindir yeterince. Belki güçlüsündür, benim anlatmaya gücüm yetmiyordur. Ýstersen gel! Deneyeyim bildiklerimi anlatmayý. Öðreneyim gücüm varmý anlatmaya. Ve öðreneyim yeterince güçlümüsün verileni almaya ve yeterince hazýrmýsýn vermeye bildiklerini. sarp kayalarýn üzerine yani tam yanýma denize uzanýr gibi uzanabiliyorsan, o zaman gel.. sana anlatacaklarým var. Anlatacaklarým var sana, sana, bana ve hayata dair. Anlatacaklarým var gerçekleþmeye gebe düþlere dair.